Lang is bij het vaststellen van een ziekte het naturalistische standpunt dominant geweest: een ziekte is objectief als een natuurlijk feit vast te stellen. In de jaren 1990 definieerde Wakefield in de geest van deze traditie een psychische stoornis als een schadelijk disfunctioneren, het niet functioneren zoals door de evolutie was ontworpen. De auteur stelt […]
Personen met een ernstige borderline persoonlijkheidsstoornis doen veel meer een beroep op de hulpverlening dan personen met andere psychische stoornissen. Ook na een succesvolle afronding van de speciaal voor hen ontwikkelde Dialectische GedragsTherapie (DTG) blijft het vinden van werk en andere hersteldoelen vaak buiten bereik. In deze Amerikaanse pre-post evaluatiestudie (N=30) werd gekeken wat de […]
Voor psychiatrische patiënten is het verstandig leren omgaan met geld een voorwaarde om zelfstandig in de samenleving te kunnen functioneren In de VS krijgen 2,7 miljoen psychiatrische patiënten een sociale uitkering (SSA benefit); 1 miljoen van hen krijgt dat geld via een vertegenwoordigende begunstigde (payee). De redenen waarom de GGZ-patiënten het geld niet zelf krijgen […]
Het Wellness Recovery Action Plan (WRAP) is een Amerikaans zelf-management programma op basis van een handboek, speciaal ontwikkeld om personen met een psychiatrische stoornis in hun herstel-proces bij te staan. Men leert er interne en externe bronnen te identificeren om herstel beter mogelijk te maken, om vervolgens deze bronnen voor de ontwikkeling van een individueel […]
Om de recovery-principes breder geaccepteerd te krijgen is het van belang om aan te tonen dat als deze in de hulpverlening worden toegepast ze ook effect sorteren. In deze cross-sectionele, grootschalige Canadese studie wordt empirisch onderzocht of er een verband is tussen de mate waarin 79 ACT-teams hun hulpverlening baseren op herstel-principes en de uitkomsten […]
In dit Amerikaanse cross-sectionele onderzoek werd gekeken of er een verband is tussen het gevolgd hebben van een training door hulpverleners (n=318) over recovery (herstel) van cliënten, zoals IMR, WRAP, IDDT of ACT, en de houding ten opzichte van en opvatting over herstel van diezelfde hulpverleners. Bij de hulpverleners van vier Community Mental Health Centers […]
GGZ-hulpverleners hebben invloed op het herstelproces van hun cliënten: ze kunnen hoop en empowerment stimuleren óf afhankelijkheid en hopeloosheid bevorderen. In deze Amerikaanse studie worden eerst 37 competenties voor GGZ-hulpverleners geformuleerd waarvan gedacht wordt dat ze hoop en empowerment stimuleren. Via een internet survey werden drie groepen benaderd om de relevantie van die 37 competenties […]
In het Australische Fourth National Mental Health Plan (2009) wordt prioriteit gegeven aan herstel(recovery) en sociale integratie van personen met psychische problemen. Om te kunnen meten of er sprake is van (persoonlijk) herstel en of de GGz-instellingen het herstel van hun patiënten bevorderen zijn er valide meetinstrumenten nodig. In deze Australische studie werden meetinstrumenten opgespoord […]
Bij personen met psychotische ervaringen (en schizofrenie) kunnen twee tegengestelde coping strategieën onderscheiden worden: 1. Integrerende stijl waarbij de patiënt de ziekte als een deel van zijn eigen leven beschouwt; 2. Afsluitende stijl waarbij de patiënt afstand neemt van de symptomen en ze los van zichzelf beschouwt; deze stijl wordt geassocieerd met negatieve ervaringen in […]
In de VS is in het afgelopen decennium in het kader van het Evidence-Based Practices Project o.a. het Illness Management and Recovery Program (IMR) ontwikkeld. Tijdens de implementatie van IMR in de staat New York werd het programma zodanig aangepast dat voor een nieuwe naam werd gekozen: Wellness Self-Management (WMS). Beide programma’s hanteren gestructureerde curricula […]
Het sociale isolement neemt duidelijk af bij chronisch psychiatrische patiënten die deelnemen aan het Europese EMILIA project In het kader van het EU-project Empowerment of Mental Illness Service Users: Lifelong Learning and Action (EMILIA) wordt voor een periode van 35 maanden (startjaar 2005) trainingen en bijscholing aan psychiatrische patiënten aangeboden met als doel hun sociale […]
In deze Amerikaanse retrospectieve cohort studie werd bekeken of het volgen van het IMR-programma door psychiatrische patiënten (N=498) die door Assertive Community Treatment (ACT) teams worden behandeld, invloed heeft op hun gebruik van GGZ-voorzieningen. Bij IMR krijgen de cliënten evidence-based technieken aangeleerd ter verbetering van zelfmanagement en het behalen van eigen hersteldoelen. Het IMR-curriculum bestaat […]