Skip to: Meer psychotische ervaringen bij leden etnische minderheidsgroepen in wijken met minder eigen etnische groep

Kenniscentrum Phrenos website

Meer psychotische ervaringen bij leden etnische minderheidsgroepen in wijken met minder eigen etnische groep

In West-Europa komen over het algemeen schizofrenie en andere psychoses meer voor bij allochtonen dan bij autochtonen. De incidentie van psychotische ervaringen verschilt per etnische groep. In deze Engelse studie werden data uit de representatieve survey Ethnic Minorities Psychiatric Illness Rates in the Community (EMPIRIC) (N=3444) uit 2000 gebruikt om te onderzoeken of er een verband is tussen psychotische ervaringen en de mate waarin in een wijk meer of minder personen van eenzelfde etnische groep bij elkaar wonen. Het ging om blanke Britten (N=837) als referentie groep ten opzichte van Ieren (N=733), Afro-Caraibiërs (N=694), Bengali (uit Bangladesh) (N=650), Indiërs (N=643) en Pakistani (N=724). De Psychosis Screening Quesionnaire (PSQ) werd gebruikt om de zelf gerapporteerde psychotische ervaring in het afgelopen jaar te meten. Verder werden ervaren racisme, discriminatie en chronische stress gemeten en werd gekeken naar de samenstelling van de buurten en wijken van de respondenten. Het blijkt dat voor alle etnische groepen geldt dat voor elke 10% minder dichtheid van de eigen etnische groep in een buurt, de gerapporteerde psychotische ervaring 1.07 keer toeneemt. Deze associatie geldt het meeste voor de Indiërs en het minste voor de Bengali. Degenen die in buurten wonen met meer mensen uit de eigen etnische groep ervaren minder discriminatie en krijgen meer sociale steun. Zo’n buurt werkt als een buffer tegen het ontstaan van psychoses. Deze studie levert enig bewijs dat psychotische ervaringen gedeeltelijk context-gebonden zijn, in ieder geval bij allochtone groepen.
Das-Munshi J, Bécares L, Boydell JE, Dewey ME, Morgan C, Stansfeld SA & Prince MJ (2012). Ethnic density as a buffer for psychotic experiences: findings from a national survey (EMPIRIC). British Journal of Psychiatry 201 (4), 282-290.

Back To Top