In dit Nederlands-Noorse onderzoek werd aan experts uit 29 Europese landen (in grote steden) een vragenlijst voorgelegd waarin gevraagd werd hoe in hun land wordt omgegaan met EPA die moeilijk op te sporen zijn en/of moeilijk tot samenwerking met de hulpverlening te bewegen zijn. Er kwam antwoord uit 22 landen, welke 92% van de EU bevolking representeren. Assertive outreach (bemoeizorg) wordt in dit onderzoek gedefinieerd als hulpverlening waarbij elke hulpverlener minder dan 15 cliënten heeft en waarbij het contact normaliter bij de cliënten thuis of in een openbare ruimte plaats heeft en er relatief vaak contact is met de cliënt. In zes landen (21%) is er een systematische methode om dit soort cliënten op te sporen. Bemoeizorg bestaat in negen landen (41%), uiteenlopend van enkele teams tot een dekking voor het hele land. De ambulante zorg voor deze moeilijk te engageren cliënten loopt sterk uiteen. Op een schaal van 0 tot 10 scoorden de experts de kwaliteit van de ambulante behandeling van EPA gemiddeld op een 5,2 en die voor de moeilijk te engageren cliënten op een 3,2. Dat is flink onvoldoende. Er blijkt een verband tussen een hogere score voor outreachende zorg en een hoger Bruto Nationaal Inkomen en meer psychiaters per duizend inwoners. De auteurs roepen op een minimale Europese standaard voor bemoeizorg en voor de kwaliteit van zorg voor moeilijk te engageren EPA op te stellen.
Mulder CL, Ruud T, Bahler M, Kroon H & Priebe S (2014). The availability and quality across Europe of outpatient care for difficult-to-engage patients with severe mental illness: A survey among experts. International Journal of Social Psychiatry 60 (3), 304-310.