Hoewel er genoeg onderzoeken zijn die de positieve effecten van fysieke activiteiten op het psychologisch welbevinden ondersteunen, is er weinig inzicht in de mechanismen die daaraan ten grondslag liggen. In deze Britse kwalitatieve review (13 studies) worden de ervaringen van GGZ-cliënten die deelnamen aan een fysiek activiteitenprogramma op een systematische wijze besproken. Bij de meeste programma’s werd in groepsverband regelmatig gesport (hardlopen, golf, zwemmen, voetballen, wandelen, fitness e.d.). De volgende thema’s worden door de auteurs onderscheiden: 1. Sporten geeft de cliënten een mogelijkheid van sociale interactie en sociale steun; 2. Het sporten geeft de cliënten een gevoel van zinvol bezig te zijn en tegelijkertijd wordt er een prestatie geleverd; 3. De begeleiders worden als ondersteunend ervaren; 4. Het sporten werd als veilig ervaren, men voelde zich niet bedreigd; 5. Een groot deel van de cliënten rapporteerden een afname van psychische symptomen mede als gevolg van het sporten; 6. De deelname aan de fysieke activiteiten geeft de cliënten een hogere kwaliteit van leven en draagt bij aan de ontwikkeling van een positievere identiteit. Door de GGZ-cliënten die aan sportactiviteiten deelnamen werd het aangaan van gelijkwaardige relaties en de plaats in de groep als het belangrijkste ervaren. Ze voelden zich niet buiten gesloten of gestigmatiseerd. Dit draagt bij tot een verbetering van het herstelproces.
Mason OJ & Holt R (2012). Mental health and physical activity interventions: A review of the qualitative literature. Journal of Mental Health 21 (3), 274–284.