Veel mensen die een psychose meemaken ervaren een lagere kwaliteit van leven en verminderde sociale inclusie. Sociale inclusie is de mogelijkheid dat een persoon kan deelnemen aan kernactiviteiten van het economische, sociale en culturele leven van zijn gemeenschap. Sociale exclusie kan leiden tot zelfstigma en het herstelproces belemmeren. In deze Italiaanse cross-sectionele studie werden de effecten gemeten van het Social Point-programma dat ontwikkeld is om mensen met een niet-affectieve psychotische stoornis actief aan het sociale leven te laten deelnemen. De resultaten op 6 psychometrische schalen werden vergeleken tussen een groep die Social Point had afgerond (n=27; SP-groep) en een groep die voor de Social Point-interventie op de wachtlijst stond (n=21; WL-groep). De mediane duur van de interventie was 548 dagen. De interventie is erop gericht sociale activiteiten op te zetten waaraan naast de deelnemers ook allerlei mensen uit de samenleving deelnemen. De volgende meetinstrumenten werden afgenomen: HoNOS/MHCT (Health of the Nation Outcome Scale/Mental Health Clustering Tool); de Global Assessment of Functioning (GAF); de Measure of Activity in Psychosis; de Rosenberg Self-Esteem Scale; de Internalised Stigma of Mental Illness (ISMI) en de World Health Organization quality of life assessment-BREF (brief version) (WHOQOL-BREF). De eerste drie schalen worden door hulpverleners ingevuld, de laatste drie middels zelfrapportage. Uit de HONOS- en GAF-scores bleek dat de SP-groep significant hoger scoorde op sociaal functioneren en deelname aan sociale activiteiten dan de WP-groep. Er was een duidelijk dosis-effect relatie tussen het aantal sociale inclusie activiteiten waaraan werd deelgenomen en betere scores op de MHCT. Daar staat tegenover dat de WL-groep beter scoorde op de zelfrapportage schalen die zelfvertrouwen, zelfstigma en kwaliteit van leven meten. Wellicht dat deelname aan het Social Point-programma ook veel stress oproept.
Mazzi F, Baccari F, Mungai F, Ciambellini M, Brescancin L, Starace F. (2018). Effectiveness of a social inclusion program in people with non-affective psychosis. BMC Psychiatry. 2018 Jun 7;18(1):179