Personen met psychische problemen moeten in allerlei sociale situaties de afweging maken of ze hier mee naar buiten komen. Als ze vertellen dat ze een bepaald probleem hebben kan dat stigmatiserend werken, maar het kan ook extra steun opleveren. In deze nationale Australische survey (N=5220; 18+) werd onderzocht of personen met psychische problemen dit voor hun omgeving verzwegen, discriminatie ervoeren of positieve reacties kregen. De survey werd telefonisch afgenomen (CATI). Om vast te stellen of de respondenten een psychisch probleem hadden werd: a. dat direct aan hen gevraagd; b. met behulp van de Kessler 6 mental health screening questionnaire (K6) werd vast gesteld of de respondent hoog scoorde op een heel scala aan psychische stoornissen. Van de respondenten bleek 28,8% (n=1381) een psychische probleem volgens de criteria a. of b. te hebben. Binnen deze groep kwam depressie (55,6%) het meest voor, gevolgd door angststoornissen (incl. PTSS) (45,5%), bipolaire stoornis (4,6%), psychotische stoornis (2,7%) en eetstoornissen (2,3%). Openheid over het psychisch probleem was het grootst ten opzichte van partners (90% van de personen met psychische problemen vertelden het aan hun partner). Veel gemeld werd dat men open over het probleem was ten opzichte van sommige vrienden (64%) en sommige familieleden (49%). Dit kwam meer voor dan het òf tegen iedereen òf tegen niemand iets vertellen. Het verzwijgen kwam meer voor op de werkplek (55%) en ten opzichte van hulpverleners waarvoor men niet voor het probleem behandeld werd (68%). Er was een verband tussen het hebben ontvangen van hulp en steun en het niet-verzwijgen. Vooral in de gezondheidszorg en in het onderwijs werd discriminatie ervaren.
Reavley NJ, Morgan AJ, Jorm AF. (2017). Disclosure of mental health problems: findings from an Australian national survey. Epidemiol Psychiatr Sci. 11, 1-11.