Uit een recente systematische review over stigma ten aanzien van personen met een bipolaire stoornis kwam naar voren dat er weinig studies zijn naar de houding van het algemene publiek ten opzichte van bipolaire stoornis. In deze Britse studie (n=753; algmeen publiek) werd Corrigan’s model voor publiek stigma getest voor bipolaire stoornis. Dit model gaat ervan uit dat cognitieve, emotionele en gedragsmatige reacties aparte maar wel gerelateerde componenten van stigma zijn. Zo leidt een negatief stereotype (b.v. mensen met psychische stoornissen zijn gevaarlijk) tot een emotionele response (b.v. angst), welke op zijn beurt leidt tot een gedragsmatige reactie (b.v. verlangen van sociale afstand). Iedere respondent kreeg een vignet waarin iemand met een bipolaire stoornis werd beschreven. Er werd gevraagd naar het geloof in causale verbanden: de stoornis kan verklaard worden door biomedische of psychosociale oorzaken of door toeval. Daarnaast werden gemeten: items over prognose, de Emotional Reaction to Mental Illness Scale (ERMIS), stereotypen met de Personal Attributes Scale (PAS) en items over sociale afstand van Scior en Furnham. De meeste respondenten geloofden in biomedische oorzaken van de stoornis, gevolgd door psychosociale. De overheersende emotionele reactie op de bipolaire stoornis was compassie. Het meest gescoorde stereotype ten aanzien van bipolaire stoornis was intelligentie en creativiteit. Het publiek had weinig verlangen om sociale afstand te houden. Er worden twee mediatiemodellen gepresenteerd: a. verband tussen stereotypes, emotionele reacties en sociale afstand; b. verband tussen geloof in causale verbanden, emotionele reacties en sociale afstand. Anders dan bij schizofrenie, blijkt het geloof in biomedische oorzaken voor de bipolaire stoornis geen angst maar vooral compassie op te wekken, waardoor het verlangen naar sociale afstand afnam.
Ellison N, Mason O, Scior K. (2015). Public beliefs about and attitudes towards bipolar disorder: testing theory based models of stigma. Journal of Affective Disorders 175 (Apr 1), 116-23.