Skip to: Implementatie van gezinsgerichte praktijk in de ggz-hulpverlening voor belangrijk deel beïnvloed door persoonlijke houding en opvattingen van de hulpverleners

Kenniscentrum Phrenos website

Implementatie van gezinsgerichte praktijk in de ggz-hulpverlening voor belangrijk deel beïnvloed door persoonlijke houding en opvattingen van de hulpverleners

Veel personen met een ernstige psychische aandoening hebben kinderen. Het psychisch probleem heeft impact op de gezinsverhoudingen. In Australië, Finland, Noorwegen en Canada is een meer gezinsgerichte praktijk (GGP) van de ggz-hulpverlening al ingevoerd. Bij een gezinsgerichte praktijk worden de behoeften van het hele gezin meegenomen in de hulpverlening, niet alleen die van de ouder met het psychische probleem. Hiervoor is meer samenwerking tussen verschillende ggz-instellingen nodig. In deze Engelse systematische review werd de kwantitatieve en kwalitatieve literatuur gesynthetiseerd met betrekking tot de ervaringen van ggz-hulpverleners met de gezinsgerichte praktijk in de ggz-hulpverlening aan volwassenen, teneinde een beeld te krijgen van de factoren waarmee rekening gehouden moet worden bij de implementatie van GGP in het Verenigd Koninkrijk. De review werd uitgevoerd volgens de PRISMA richtlijnen. Er werden 10 kwantitatieve en 9 kwalitatieve studies in deze synthese meegenomen. Twee groepen van factoren hebben invloed op de implementatie van GGP: 1. hulpverlenersfactoren en 2. werkomgevingsfactoren. De belangrijkste factoren zijn de persoonlijke houding van de hulpverlener en zijn opvatting over zijn professionele rol. Hulpverleners zijn geneigd om GGP toe te passen als ze denken dat het positief is voor hun cliënten en hun gezinnen. Daarnaast was die toepassing nauw verbonden met hun idee in hoeverre ze professioneel (opleiding en kennis) in staat waren GGP concreet toe te passen. Het bleek dat maatschappelijk werkers, gedeeltelijk door hun vooropleiding, meer geneigd waren GGP toe te passen (in ieder geval ondersteuning te geven) dan andere beroepsbeoefenaren (psychiaters, psychologen, verpleegkundigen). De perceptie van de hulpverleners van hun eigen kennis en vaardigheden betreffende de psychische stoornissen van de ouder die cliënt is, heeft grote invloed op hun GGP. Natuurlijk hebben structurele factoren en de inrichting van de concrete werkomgeving invloed op de toepassing van GGP. Als hulpverleners steun krijgen van collega’s en het management om GGP toe te passen zullen ze dat eerder gaan doen. Het zou standaard moeten worden om aan alle cliënten bij de intake te vragen of ze kinderen hebben.
Gregg L, Adderley H, Calam R, Wittkowski A. (2021). The implementation of family-focused practice in adult mental health services: A systematic review exploring the influence of practitioner and workplace factors. Int J Ment Health Nurs. 2021 Aug;30(4):885-906.

Back To Top