In Turkije wordt algemeen aangenomen dat mensen met schizofrenie o.a. gevaarlijk, agressief en crimineel zijn en niet beter kunnen worden. In Turkije is nog weinig onderzoek naar zelfstigma gedaan. In deze Turkse studie (n=63) werd onderzocht hoe groot het geïnternaliseerd stigma bij een groep mensen met schizofrenie is en wat het effect van geïnternaliseerd stigma is op therapietrouw. Geïnternaliseerd stigma werd gemeten met de Internalized Stigma Scale (ISMI) (5 subschalen; maximale score 116 punten). Daarnaast weren afgenomen: de Socio-Demographic Questionnaire (SDQ), de Morisky Medication Adherence Scale (MMAS) en de Drug Attitude Inventory (DAI). Om verbanden uit te rekenen werd de Pearson correlatiecoëfficiënt gebruikt (Pearson’s r). De totale gemiddelde score op de ISMI was 76,39: de ondervraagde patiënten hadden een hoge mate van zelfstigma. De subschaal ‘Onderschrijven van het Stereotype’ had de hoogste score en was ook beduidend hoger dan in andere landen. Uit de MMAS-scores bleek dat slechts 11,1% volledig therapietrouw was, tegenover 54,0% die stopte met het innemen van de medicatie. Er bleek een positieve correlatie te bestaan tussen de MMAS-scores en de ISMI-scores (r=.258, p<0.01). Dit betekent dat een hogere mate van zelfstigma tot een hogere mate van therapie-ontrouw leidt. Er was een significante positieve relatie tussen de DAI-scores en de ISMI-scores (r=381, p<0.01). Dit betekent dat hoe groter het zelfstigma des te negatiever de houding ten aanzien van de behandeling.
Yılmaz E, Okanlı A (2015). The Effect of Internalized Stigma on the Adherence to Treatment in Patients With Schizophrenia. Arch Psychiatr Nurs 29(5), 297-301.