Bij EPA die regulier betaald werk doen neemt de kwaliteit van leven toe als ze frequent contact hebben met familieleden

Er zijn aanwijzingen dat bij personen met ernstige psychiatrische aandoeningen (EPA) die regulier betaald werk verrichten, ook de kwaliteit van leven toeneemt. Alleen is nog niet duidelijk onder welke voorwaarden dat gebeurt. In deze Amerikaanse studie (N=143) werd de hypothese getoetst dat van de groepen EPA die regulier werkten, degenen die vaak contact hebben met hun familieleden de kwaliteit van leven meer zou toenemen dan bij andere groepen. Dit betreft een secondaire analyse –met behulp van regressie modellen- van data van een RCT die tussen 1995 en 2000 plaatsvond, in een rurale populatie Afro-Amerikanen met EPA. De globale kwaliteit van leven werd gemeten met Lehman’s Quality of Life Interview (QOLI). Zowel de frequentie van het contact met familieleden als de tevredenheid over dat contact werd met QOLI-vragen in kaart gebracht. Ook werd de Positive and Negative Syndrome Scale (PANNS) afgenomen. Met betrekking tot werk werden twee groepen onderscheiden: 1. Meer dan 1 week regulier betaald werk gedurende studie periode (= 2jaar) (N=62); 2. Geen regulier betaald werk (N=81), waarvan de helft helemaal niet en de andere helft in beschermde werkvormen werkte. Het bleek dat de groep met regulier betaald werk die minstens wekelijks contact met familieleden had een hogere kwaliteit van leven ervoer in vergelijking met de groep die geen regulier betaald werk had of de groep met regulier betaald werk die weinig contact had met hun familieleden. Het kan zijn dat deze bevindingen alleen voor de onderzochte Afro-Amerikaanse cultuur gelden.
Gold PB (2013). Quality of Life and Competitive Work Among Adults With Severe Mental Illness: Moderating Effects of Family Contact. Psychiatric Services, 64 (12), 1218-1224.