Uit de Global Burden of Disease blijkt dat bijna 11% van de wereldbevolking een psychisch probleem heeft. Mensen die in armoede leven hebben onevenredig vaak een psychische stoornis. In deze Duitse beschouwende review wordt de impact van armoede op de geestelijke gezondheid in rijke landen geanalyseerd, waarbij ook aanbevelingen voor de oplossing van het probleem worden geformuleerd. De effecten van armoede op micro-, meso- en macroniveau worden aan de hand van onderzoek besproken. Armoede en psychische problemen zijn in de rijke landen vaak terug te vinden bij de daklozen, mensen met schulden en mensen die te weinig voeding hebben. Mensen die in arme buurten leven, hebben vaker last van depressie, angst of psychoses dan mensen die in de betere buurten wonen. Dit geldt niet voor armere buurten waar veel sociale cohesie en onderlingen solidariteit heerst. Er is meer onderzoek nodig naar de effecten van de interactie van het individuele- en omgevingsniveau op de geestelijke gezondheid. Hogere inkomensongelijkheid wordt in verschillende studies duidelijk geassocieerd met een slechtere geestelijke gezondheid bij de bevolking. De Sociale Kapitaal Hypothese stelt dat dit verband ontstaat omdat door de ongelijkheid en de armoede het sociale kapitaal verminderd en dat heeft invloed op de psychische gezondheid. Voor een groot deel wordt de geestelijke gezondheid van een persoon verklaard door zowel individuele risicofactoren als door maatschappelijke processen die te maken hebben met sociale ongelijkheid en onrechtvaardigheid. Om dit probleem op te lossen stellen de auteurs voor om 1. gerichte programma’s te ontwikkelen voor personen met een lage sociaal-economische status, inclusief de daklozen met psychische problemen; en 2. beleid te ontwikkelen gericht op het verminderen van de sociale ongelijkheid. Op dit thema moet meer inter- en transdisciplinair onderzoek gedaan worden.
Marbin D, Gutwinski S, Schreiter S, Heinz A. (2022). Perspectives in poverty and mental health. Front Public Health. 2022 Aug 4;10:975482.