Terugval bij psychotische stoornissen wordt meestal opgevat als een toename van de positieve symptomen. Uit onderzoek blijkt dat, ook als de jongeren door VIP-teams behandeld worden, de terugval in het derde jaar na het begin van de psychose tot 54% kan oplopen. Familieleden kunnen een positieve invloed hebben op het voorkómen van terugval, maar die invloed kan ook anders uitpakken. In dit Canadese kwalitatieve onderzoek (N=24; 16 moeders; 5 vaders) werden familieleden ondervraagd over hun ervaringen met terugval van hun jongvolwassen familielid met een psychose o.a. met het doel te kijken of de terugvalpreventie verbeterd kan worden. De data werden verzameld middels vier focusgroepen van ongeveer 90 minuten met 4 tot 8 deelnemers per groep. Over het algemeen waren de deelnemers erg geïnteresseerd in het onderwerp terugval. Zij omschreven terugval in verband met een verandering in symptomen, gedrag, functioneren, fysieke toestand, opgenomen worden en weer illegale middelen gaan gebruiken. Zij hadden behoefte om vaker over terugval met familieleden van andere personen met EPE én met het behandelteam te bespreken. Twee thema’s kwamen naar voren: 1. Zij maakten zich constant ernstige zorgen over terugval (dat geeft veel emotionele stress); 2. Er waren vier factoren die met hun angst voor terugval samenhingen: a. de impact die de eerste psychotische episode had gemaakt (een traumatische ervaring); b. het geringe zelfvertrouwen in het herkennen en kunnen omgaan met terugval; c. behoefte aan meer informatie over de ziekte en over coping strategieën in verband met terugvalpreventie; d. behoefte aan meer contact met het behandelteam. Behandelteams zouden in individuele gevallen familieleden meer voorlichting kunnen geven en meer bij de behandeling kunnen betrekken om bij te dragen aan terugvalpreventie.
Lal S, Malla A, Marandola G, Thériault J, Tibbo P, Manchanda R, Williams R, Joober R, Banks N. (2019). “Worried about relapse”: Family members’ experiences and perspectives of relapse in first-episode psychosis. Early Interv Psychiatry. Feb; 13(1): 24-29.