Personen met ernstige psychische aandoeningen (EPA) hebben bijna twee keer zo vaak obesitas dan de gewone bevolking. Voor een deel kan dat verklaard worden door de metabolische effecten van de 2de generatie antipsychotica. In deze Amerikaanse kwalitatieve studie werd geïnventariseerd wat hulpverleners in de ambulante GGz denken welke barrières en gunstige factoren er zijn voor hun cliënten met EPA om een gezondere leefstijl (gezonder eten & meer bewegen) te gaan volgen. Er werden 5 focusgroepen gehouden (N=36). Met behulp van de grounded theorie werden de data geordend. De hulpverleners onderscheidden invloeden op individueel, sociaal en maatschappelijk niveau op de ontwikkeling en instandhouding van obesitas bij hun cliënten. De hulpverleners constateren een gebrek aan kennis over gezonde voeding en bewegen bij hun cliënten. Om hier verandering in te brengen stellen de hulpverleners voor vaak en langdurig (minimaal 1 maal per week over een periode van 6 maanden) aandacht te vragen voor leefstijlproblemen, afgestemd op het niveau van de cliënten. De hulpverleners denken dat het sociale netwerk van de cliënten (familie en lotgenoten) een negatieve invloed kan hebben op het gezondheidsgedrag van de cliënten. Er wordt ook geconstateerd dat de cliënten vaak geen toegang tot gezond voedsel hebben omdat ze meestal arm zijn. Ook zelfstigma kan een barrière vormen om b.v. te gaan sporten. De hulpverleners vinden dat de voorlichting over een gezondere levensstijl door een aparte hulpverlener gegeven moet worden.
McKibbin CL, Kitchen KA, Wykes TL & Lee AA (2014). Barriers and Facilitators of a Healthy Lifestyle Among Persons with Serious and Persistent Mental Illness: Perspectives of Community Mental Health Providers. Community Mental Health Journal 50 (5), 566-576.