Veranderingen in het maatschappelijk functioneren gedurende een psychotische stoornis – een meta-analyse

Door Lars de Winter – Kenniscentrum Phrenos

Psychoses en psychotische stoornissen wordt door het brede spectrum aan symptomen en functionele beperkingen vaak als ontwrichtend gezien voor cliënten met dit klachtenpatroon. Naast de symptomatische problematiek beïnvloeden psychotische stoornissen ook het maatschappelijk functioneren van de cliënt. Een overkoepelend overzicht van de lange termijn gevolgen van psychotische stoornissen op het maatschappelijk functioneren ontbreekt echter nog.

Om die reden hebben we een meta-analyse uitgevoerd waarbij we alle longitudinale cohortonderzoeken hebben samengebracht die kijken naar veranderingen in het maatschappelijk functioneren bij psychotische stoornissen over minimaal één jaar. We zullen hierbij inzoomen op verschillen in het beloop van maatschappelijk functioneren tussen cliënten met een kortere en een langere ziekteduur. Ook zullen we kijken welke factoren dit beloop beïnvloeden. Met behulp van deze informatie krijgen we meer inzicht in welke periode gedurende een psychotische stoornis de grootste kans op verbetering van het maatschappelijk functioneren kan worden benut en welke randvoorwaarden kunnen worden aangepakt om dit proces van maatschappelijk herstel te bevorderen.

In deze presentatie zullen we de methodiek en eerste resultaten van de meta-analyse gaan presenteren en zullen we inzichtelijk maken wat de vervolgstappen zijn en hoe deze studie bijdraagt aan verdere optimalisatie van het maatschappelijk herstel bij mensen met psychotische stoornissen.

Het HospitalitY (HY) project: een eetclub voor mensen met een psychotische kwetsbaarheid

Door Sjoerd Vogel – Lentis

Het HY-project is een eetclub voor mensen met een psychotische kwetsbaarheid. De interventie bestaat uit twee elementen: lotgenotencontact en vaardigheidstraining ‘on the spot’. De HY-interventie is ontwikkeld met behulp van een focusgroep met patiënten en professionals. In de interventiegroep gaan deelnemers met ondersteuning van een verpleegkundige een etentje organiseren voor hun ‘peers’ (lotgenoten). In deze eetclub, die bestaat uit maximaal drie personen, wordt om de beurt thuis voor elkaar gekookt. De vaardigheidstraining vindt plaats in de aanloop naar het etentje en is gericht op het verzorgen van een etentje voor lotgenoten. Deelnemers krijgen ‘on the spot’ individuele begeleiding van een verpleegkundige bij zelfgekozen doelen. Deze doelen liggen op het gebied van zelfzorg, sociale vaardigheden en een maaltijd bereiden. Tijdens het etentje vindt het lotgenotencontact plaats, waarin de deelnemers ruimte hebben om ervaringen met elkaar te delen. De resultaten worden onderzocht in een gerandomiseerde trail (RCT) waarvan de dataverzameling in de afrondende fase is. Verwacht wordt dat deelname aan de eetclub (t.o.v. de wachtlijstcontrolegroep) een significant effect heeft op sociaal contact (gemeten met experience sampling), persoonlijk herstel en (sociaal) functioneren.

Resourcegroepen in Flexibele Assertive Community Treatment (FACT): praktijkervaringen en onderzoeksresultaten

Door Cathelijn Tjaden – Trimbos-instituut

Resourcegroepen (RG) hebben als doel om eigenaarschap en regie van de cliënt te vergroten, belangrijke naasten structureel bij de behandeling te betrekken, en om continuïteit door verschillende fases van herstel waar te borgen. De cliënt stelt zijn/haar eigen RG samen uit het eigen netwerk (familie, vrienden, buren, etc.) en de professionele begeleiding (woonbegeleiding, sociaal domein, ggz). De groep komt regelmatig samen en in de gestructureerde RG-bijeenkomsten worden de persoonlijke, zelfgekozen doelen besproken en ook de rol die elk RG-lid kan vervullen om hier aan bij te dragen. Na vier jaar onderzoek doen is er veel te vertellen over hoe de methodiek vorm heeft gekregen in de praktijk en wat de belangrijkste resultaten zijn. Aan de hand van zowel kwantitatieve als kwalitatieve data zal u in deze presentatie worden meegenomen in de ontwikkeling, implementatie, toepassing en effecten van de resourcegroepen.

Onderwijs voor iedereen: doorontwikkeling Individuele Plaatsing en Steun (IPS) voor ondersteuningsvragen op het gebied van onderwijs

Door Sarita Sanches – Kenniscentrum Phrenos en collega-onderzoeker

Jongeren met ernstige psychische aandoeningen (EPA) ervaren veel problemen bij het vinden, behouden en voltooien van een opleiding. Het moeten onderbreken of zelfs afbreken van een opleiding kan de persoonlijke ontwikkeling ernstig belemmeren en leiden tot verlies van sociale contacten. Bovendien is het voltooien van een opleiding een belangrijke voorwaarde (startkwalificatie) voor het verkrijgen van betaald werk.

Individuele plaatsing en steun (IPS) is een landelijk geïmplementeerde, bewezen effectieve methode om mensen met EPA te ondersteunen bij het vinden en behouden van betaald werk. De effectiviteit van IPS op het gebied van arbeid (IPS-A) is inmiddels vastgesteld aan de hand van vele studies in een groot aantal landen, waaronder Nederland. IPS wordt ook steeds meer ingezet bij ondersteuningsvragen op het gebied van onderwijs (IPS-O). Voor de effectiviteit van IPS-O is echter nog weinig bewijs. Dat komt deels doordat de weinige studies ernaar van matige kwaliteit waren, maar ook omdat onderwijs een andere context dan werk is en nieuwe uitdagingen met zich mee brengt. De methodiek is hier op dit moment nog onvoldoende op toegespitst. In deze presentatie zal worden toegelicht welke uitdagingen de onderwijscontext met zich meebrengt en hoe IPS-O doorontwikkeld wordt tot een volwaardige methodiek voor begeleiding bij ondersteuningsvragen op het gebied van onderwijs.