Het thema van de bijeenkomst van het Netwerk Herstel in de Triade van 6 juni 2023 was:
‘In de triade heeft iedereen gelijk; hoe ga je om met botsende perspectieven?’
De openingsvraag: wat vind jij moeilijk als er sprake is van botsende perspectieven?
Een paar reacties:

• Als ik verschillende perspectieven kan begrijpen en er min of meer verwacht wordt daar een richting in te kiezen.
• Wanneer de hulpverlener zegt ‘ik ben er voor de cliënt’ en daarmee denkt dat hij niet met de naaste mag praten waardoor die buiten spel staat.  Dan kan ik moeilijk ruimte vinden om naar het gedeelde perspectief, het belang van goede zorg voor de cliënt, te zoeken.
• Ruzie waarbij er geen ruimte meer is voor het gesprek en ik het gevoel krijg te moeten bemiddelen.
• Als de verwachtingen niet over en weer worden uitgesproken, waardoor miscommunicatie en boosheid ontstaat en dat laatste vind ik moeilijk, wanneer mensen boos zijn dan is er geen luisterend oor meer, dan ontstaat er wantrouwen.
• Wat ik ook moeilijk vind is als de ene van de ander respect ‘eist’

Reacties na een klein rollenspel van cliënt, naaste, en hulpverlener rond het scenario Cliënt wil weer werk gaan oppakken, naaste vindt dat veel te vroeg en ziet risico’s.

• Als een tafel ongelijke poten heeft valt er van alles af. De triade is vaak een ongelijke tafel omdat er sprake is van machtsongelijkheid. De poten moeten gelijk gemaakt worden.
• Bij ons kwamen cliënt en naasten tot elkaar; was mooi om te zien
• Spannend als er rond een probleem een uitkomst moet zijn; soms wil ik dat nog niet maar er moet afgerond worden (ook in de zorg); dat is deel van het probleem.
• Leuk om boven tafel te krijgen hoe iedereen keek; gaf het gevoel ‘ik zit hier ook als mens’.
• Leuk om te oefenen om tussen twee vuren te zitten; bedacht later dat ik ook nog allerlei andere dingen had kunnen zeggen

Een paar positieve ervaringen in het omgaan met verschillende perspectieven

• Dat ik durfde zeggen hoeveel pijn ik voelde in de verhalen van de beide echtelieden en het ook even niet meer wist. Dat gaf de reactie: ‘zie je wel hoe ingewikkeld het is? Jij weet het ook niet’. Dat gaf veel ruimte en een gevoel van empowerment bij de anderen.
• Een situatie waarin ik naasten ondersteun in hun herstel waardoor zijzelf de communicatie met de hulpverlener aangaan en daardoor dingen gaan bewegen die weer herstelbevorderend zijn voor de cliënt, maar zeker ook voor de samenwerking en herstel in de triade.
• Luisteren zonder oordeel. Echt luisteren. Zorgen dat de ander zich gehoord voelt.
• Behoeften uitvragen en blijven aansluiten bij wat iemand zelf heeft aangegeven.
• Werkzame elementen voor mij zijn en vorm van bescheidenheid, tijd en ruimte nemen voor de verschillende processen die iedere partij heeft te gaan.

Tot slot: tijdens de bijeenkomst blijkt iedereen het erover eens dat het uitgangspunt ‘Iedereen heeft gelijk’ een zekere spanning geeft. Het is voor de hulpverlener soms hard werken, maar lijkt ook te lonen. Wat is er nodig om structureel ruimte te maken voor verschillende en soms botsende perspectieven?

Dat is het thema voor de volgende online bijeenkomst op:
Dinsdag 7 november, 14.30 tot 16.30 uur