Mensen met een migratieachtergrond hebben een verhoogde kans om een psychose te krijgen en om schizofrenie te ontwikkelen. Voor hen is het van belang dat bij de diagnostiek, behandeling en zorg rekening gehouden wordt met hun cultuur, positie als migrant en leefstijl. Deze wegwijzer werd gemaakt om de bestaande wetenschappelijke kennis over en ervaring met de diagnostiek en behandeling van psychoses en schizofrenie in relatie tot cultuur, migratie en etniciteit systematisch te bundelen. Hiertoe werd een literatuuronderzoek verricht en werden professionals geïnterviewd met ervaring in de zorg voor mensen met een migratieachtergrond en psychotische stoornissen.
De wegwijzer is bedoeld voor alle professionals in de ggz, hun ketenpartners in de eerste, tweede en derde lijn, cliënten en naastbetrokkenen.
De wegwijzer biedt:
- Epidemiologie van psychotische stoornissen onder verschillende bevolkingsgroepen in Nederland. Migranten van Marokkaanse, Surinaams, Turkse en Antilliaanse afkomst blijken een hoger risico te hebben dan autochtonen. Mogelijke verklaringen hiervoor worden op een rij gezet.
- Uitkomsten van onderzoek naar verschillen in zorggebruik door migranten versus autochtonen. Autochtonen hebben minder vaak een gedwongen opname. Mensen met een migratiegeschiedenis komen later in zorg en met ernstiger klachten.
- Kennis over (cultuursensitieve) diagnostiek.
- Tips voor het versterken van de relatie tussen de behandelaar en patiënt met een migratieachtergrond.
- Interculturele verschillen bij farmacotherapie, wat betreft het voorschrijven, het gebruik, therapietrouw en leefstijlen.
- Kennis over psychosociale interventies: psycho-educatie, cognitieve gedragstherapie, zorg en ondersteuning.
- Cultuursensitieve familiebegeleiding: thuiscoaching, lotgenotencontact, aanbod voor broers en zussen.
- Forensische zorg: diagnostiek, gevolgen van isolement en discriminatie in forensische kliniek.
