Mensen die lijden aan psychoses hebben vaak kleine sociale netwerken en vinden het moeilijk om sociale relaties aan te gaan en zichzelf verder te ontwikkelen. Als oorzaken hiervan worden vaak genoemd: de negatieve symptomen, werkloosheid en lage sociaaleconomische status. In deze Britse systematische review werd onderzocht welke interventies door de GGZ-hulpverlening zijn ontwikkeld om de sociale netwerken van personen met een psychose daadwerkelijk en meetbaar te doen toenemen. Er bleken maar 5 studies (n totaal=631) aan de inclusiecriteria te voldoen. Het betreft studies uit Italië, Ierland, Nederland, Israël en Spanje. Vier van de vijf gevonden RCT’s konden ook een observeerbare toename in het sociale netwerk rapporteren. De interventies verschilden veel van elkaar. De Italiaanse interventie bestond uit actieve aansporing van de patiënten door de hulpverleners om sociale contacten buiten de eigen kring aan te gaan (na 2 jaar toename van sociaal netwerk van 45,5%) De Nederlandse interventie betrof begeleide lotgenotengroepen in Groningen, het onderzoek van Stynke Castelein (toename van netwerk na 8 maanden van 56%). In Israël werd de Sociale Cognitie en Interactie Training (SCIT) getest (toename van 2,9%). In Spanje bestond de interventie uit Integratieve Psychologische Therapie (IPT) aangevuld met een ‘therapie hond’ (significante positieve toename op de Living Skills Profile). De Ierse interventie, die geen significante toename liet zien, bestond uit het koppelen van een vrijwilliger met een patiënt.
Anderson, K, Laxhman N, Priebe S (2015). Can mental health interventions change social networks? A systematic review. BMC Psychiatry, 15(1), 297.