Herstel wordt op verschillende wijzen geconceptualiseerd. Velen zien het als een multidimensioneel construct dat de volgende domeinen omvat: 1. Persoonlijk herstel: weer hoop en kracht krijgen; 2. Klinisch herstel: minder symptomen, beter omgaan met symptomen; 3. Functioneel herstel: weer gewaardeerde maatschappelijke rollen krijgen, inclusief werk; 4. Sociaal herstel: betere relaties met familie en vrienden krijgen, meer sociale integratie. Hoewel de Recovery Assessment Scale (RAS) al deze domeinen uitvraagt, stellen de auteurs dat de RAS onvoldoende de vooruitgang van personen die al flink hersteld zijn meet. Om er achter te komen wat in de latere stadia van herstel van essentieel belang is, werden in deze Australische studie 3 focusgroepen met elk 4 deelnemers (van een Clubhouse programma) gehouden. De deelnemers scoorden allen zeer hoog op de RAS. Met de uitkomsten willen de auteurs suggesties doen de RAS aan te vullen met vragen die meer onderscheid kunnen maken in de domeinen functioneel en sociaal herstel. Volgens de focusgroepen worden de latere herstelfasen gekenmerkt door: a. De ziekte wordt geaccepteerd en er is controle over de symptomen (wordt door RAS voldoende gedekt); b. Eigenliefde en optimisme (voldoende dekking door RAS); c. Dingen voor het plezier doen (te weinig dekking RAS); d. Zinvolle maatschappelijke activiteiten verrichten (te weinig dekking RAS); e. Verschillende soorten vrienden hebben (geen dekking door RAS); f. Waarde voor anderen hebben (geen dekking door RAS); g. Positieve banden met familieleden onderhouden (geen dekking door RAS).
Hancock N, Bundy A, Honey A, Helich S & Tamsett S (2013). Measuring the Later Stages of the Recovery Journey: Insights Gained from Clubhouse Members. Community Mental Health Journal 49 (3), 323-330.