De implementatie van richtlijnen is beperkt. Dat geldt ook voor de recente Britse NICE richtlijn voor de behandeling van psychoses. In deze Brits-Nederlandse studie werd bekeken wat de implementatie-haalbaarheid is van de verschillende effectieve interventies uit de NICE psychose richtlijn. Daarbij werd met behulp van het gestandaardiseerde meetinstrument Structured Assessment of Feasibility (SAFE) de verschillen in de haalbaarheid van het implementeren van farmacologische-, psychosociale- en herstelinterventies gemeten. De SAFE heeft acht items die barrières meten en acht items die implementatie makkelijker maken. Er bleek tussen de psychosociale- en herstel-interventies geen verschil in het aantal belemmerende en bevorderende factoren. Voor de farmacologische interventies gold dat ze minder barrières hebben dan zowel de psychosociale als de herstelinterventies en dat ze een gelijk aantal bevorderende factoren hebben dan herstelinterventies maar minder dan psychosociale interventies. De belangrijkste barrière voor farmacologische interventies blijken mogelijk schadelijk gevolgen die met medicatie worden geassocieerd, terwijl de belangrijkste barrière voor de andere twee soorten interventies voornamelijk ligt in de complexiteit van die interventies. DE SAFE-scores kunnen gebruikt worden om de implementatieproblemen in de GGz op te lossen.
Van der Krieke L, Bird V, Leamy M, Bacon F, Dunn R, Pesola F, Janosik M, Le Boutillier C, Williams J & Slade M (2015). The feasibility of implementing recovery, psychosocial and pharmacological interventions for psychosis: comparison study. Implementation Science 23, 10:73.