Herstel kan worden omschreven als het zoveel mogelijk terugkrijgen van de geestelijke gezondheid en de best mogelijke kwaliteit van leven bereiken, zo onafhankelijk mogelijk. Er is onduidelijkheid over de verschillen tussen de concepten ‘herstel’ en ‘kwaliteit van leven’. In deze Britse studie (n=122) werd met behulp van een mixed methods studie de relatie in de tijd onderzocht tussen de fenomenen beslissingsconflict, sociale steun, kwaliteit van leven en herstel bij een groep deelnemers die ambulante ggz-hulpverlening én begeleiding door maatschappelijk werk kregen. Er werden meetinstrumenten op baseline en na 8 maanden afgenomen en ter aanvulling werden er interviews gehouden met deelnemers (16), familieleden (11) en hulpverleners (14). Afgenomen werden: de Lubben Social Network Scale (LSNS), de Decision Conflict Scale DCS), de Process of Recovery Questionnaire (QPR), de Manchester Short Assessment of Quality of Life Scale (Mansa) en de Matching Resources to Care (MARC2) (meet complexiteit van de behoeften). Deelnemers rapporteerden een toename van beslissingsconflicten en een afname van de sociale steun, herstel en kwaliteit van leven. Shared decision making verdween volgens de deelnemers steeds meer naar de achtergrond. Uit een regressie analyse bleek dat er een sterke associatie is tussen hogere herstelscores en betere kwaliteit van leven scores en dat als de scores voor sociale steun afnemen dit tot lagere kwaliteit van leven scores leidt. Hoe minder beslissingsconflicten er zijn des te hoger de kwaliteit van leven wordt ervaren. Herstel vereist echte betrokkenheid bij de besluiten over de behandeling en sociale dienstverlening. In de praktijk lijkt er in de instellingen weerstand ten opzichte van shared decision making te bestaan.
Coffey M, Hannigan B, Meudell A, Jones M, Hunt J, Fitzsimmons D. (2018). Quality of life, recovery and decision-making: a mixed methods study of mental health recovery in social care. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol. Nov 23.