Skip to: Illness Management and Recovery (IMR) niet effectiever dan een probleemoplossende interventie

Kenniscentrum Phrenos website

Illness Management and Recovery (IMR) niet effectiever dan een probleemoplossende interventie

Illness Management and Recovery (IMR) is een gestructureerde cursus met begeleiding waarin cliënten met ernstige psychische aandoeningen leren om hun persoonlijke hersteldoelen te bereiken en vaardigheden te ontwikkelen om beter met hun ziekte om te gaan. Tot nu toe is de werkzaamheid van IMR in 3 RCT aangetoond. In deze Amerikaanse RCT werd IMR (n=60) rigoureus getest door als controle interventie een probleemoplossende (PS) groepsinterventie (n=58) aan te bieden. Alle deelnemers hadden schizofrenie of een aanverwante stoornis. Een groot deel bestond uit veteranen. Beide groepen kwamen negen maanden lang wekelijks bijeen. Er werden op baseline, na 9 en na 18 maanden meetinstrumenten afgenomen: de Positive en Negative Syndrome Scale (PANNS) voor symptomen, de kwaliteit van leven werd gemeten met de Quality of Life Scale (QLS), ziektemanagement met de Illness Management and Recovery Scale, functioneren met de Patient Activation Measure, medicatietrouw met de Morisky Scale en subjectief herstel met de Recovery Assessment Scale (RAS). Verder werden gegevens over opnames verzameld. Tegen de verwachting in bleken er na 18 maanden geen significante verschillen tussen de scores van beide groepen te zijn. De deelnemers van beide groepen gingen significant vooruit wat betreft de ernst van de symptomen, ziektemanagement en de kwaliteit van leven. Opmerkelijk was dat de opkomst in beide armen van de RCT laag was: slechts 28% van de IMR-groep vs. 18% van de PS-groep nam aan meer dan de helft van de sessies deel. Van de aan de IMR-interventie toebedeelde deelnemers nam 23% aan geen enkele sessie deel. Voor de PS-groep was dat 34%.
Salyers MP, McGuire AB, Kukla M, Fukui S, Lysaker PH & Mueser MT (2014). A Randomized Controlled Trial of Illness Management and Recovery With an Active Control Group. Psychiatric Services 65 (8), 1005–1011.

Back To Top