Om dakloosheid onder personen met psychische stoornissen en verslavingen in Noord-Amerika aan te pakken is Housing First ontwikkeld. Daarbij wordt aan de cliënten op de eerste plaats huisvesting geboden, al dan niet met begeleiding. In deze Canadese RCT werd voor een periode van 18 maanden gekeken welke veranderingen deelnemers aan Housing First (HF) (n=119), plus Assertive Community Treatment (ACT) of Intensive Case Management (ICM), op 13 levensgebieden doormaakten in vergelijking met een controle groep die Treatment as Usual (TAU) (n=78), in ieder geval geen huisvesting, kreeg. De HF-groep met veel hulpvragen kreeg ACT, de HF-groep met weinig hulpvragen kreeg ICM aangeboden. De data werden verzameld middels kwalitatieve interviews in vijf Canadese steden op baseline en na 18 maanden. In de interviews kwamen o.a. de volgende domeinen aan de orde: veranderingen in het leven algemeen, werk, opleiding, algemene en geestelijke gezondheid, middelengebruik, sociale relaties, financiële situatie. Er werden drie categorieën gebruikt om de ervaringen in te delen: positief, neutraal of negatief. Het bleek dat de deelnemers aan HF-projecten significant vaker positieve levensveranderingen rapporteerden dan de controle groep (61% vs. 28%). De controlegroep rapporteerden meer dan vier keer zo vaak negatieve veranderingen dan de HF-groep (36% vs. 8%). Factoren die gerelateerd zijn aan positieve veranderingen waren o.a.: goede en stabiele huisvesting, meer controle over middelengebruik, positieve relaties en sociale steun, meer gewaardeerde sociale rollen. De ACT of ICM ondersteuning bleek vooral in de beginperiode van groot belang om terugval (in dakloosheid) in de HF-groep te voorkomen.
Nelson G, Patterson M, Kirst M, Macnaughton E, Isaak CA, Nolin D, McAll C, Stergiopoulos V, Townley G, MacLeod T, Piat M & Goering PN (2015). Life changes among homeless persons with mental illness: a longitudinal study of housing first and usual treatment. Psychiatric Services 66(6), 592-7.