In de op herstel (recovery) gebaseerde gezondheidszorg staat het uitwisselen van ervaringen middels levensverhalen centraal. Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen stories (verhalen) en narratieven. Stories zijn de individuele verhalen die mensen vertellen, bij narratieven worden meer sociale contexten in het levensverhaal meegenomen. Sommigen verbinden het vertellen van verhalen met het construeren van een gevoel van identiteit. Anderen zien in de herstelverhalen een middel om meer inzicht in het herstelproces te krijgen. In deze Engelse systematische review (n=45 studies) werd gepoogd om de tot nu toe gepubliceerde typologieën van de herstelverhalen te synthetiseren en daaruit een conceptueel kader van het ggz herstelnarratief te ontwikkelen. Een herstelnarratief werd gedefinieerd als een persoonlijk verslag van het herstel van psychische problemen waarbij wordt gerefereerd aan gebeurtenissen en acties en het bevat elementen van strijd en door de persoon zelf omschreven sterke punten of overlevingsstrategieën. Er werden drie overkoepelende categorieën gevonden: 1. De vorm van het narratief; 2. De structuur van het narratief; 3. De inhoud van het narratief. Binnen deze categorieën werden negen dimensies onderscheiden: genre (ontsnapping; uithoudingsvermogen; inspanning; verlichting); positie (herstel in systeem; herstel ondanks systeem; herstel buiten systeem); emotionele toon; relatie met herstel; het traject (langzaam omhoog; op en neer; horizontaal; onderbroken); gebruik van keerpunten; protagonisten; gebruik van metaforen. Herstelnarratieven zijn divers en multidimensionaal, zijn vaak niet-lineair en missen vaak coherentie. In tegenstelling tot andere ziekte-narratieven, bevatten de herstelnarratieven sociale, politieke en mensenrechten-aspecten.
Llewellyn-Beardsley J, Rennick-Egglestone S, Callard F, Crawford P, Farkas M, Hui A, Manley D, McGranahan R, Pollock K, Ramsay A, Sælør KT, Wright N, Slade M. (2019). Characteristics of mental health recovery narratives: Systematic review and narrative synthesis. PLoS One. Mar 28;14(3): e0214678.