In 1993 omschreef Anthony herstel als een psychosociaal proces dat het persoonlijk herstel omvat van de negatieve effecten van stigma, werkloosheid, de iatrogene effecten van behandelsettings en de beperkte mogelijkheden van zelfbeschikking. Deze Britse systematische review (n=15) geeft een synthese van studies over de visie van GGZ-hulpverleners over de psychosociale aspecten van herstel bij psychoses en onderzoekt in hoeverre de hulpverleners psychosociale aspecten van herstel bij psychose onderschrijven. Herstel wordt opgevat zoals door Anthony omschreven. De kwaliteit werd gemeten met de Mixed Methods Appraissal Tool (MMAT). De 15 geïncludeerde studies waren uitgevoerd in UK (3x), Italië (2x), Australië (2x), Thailand, Hong Kong, Zweden, Canada, Duitsland, Denemarken en Noorwegen. In de verschillende studies werden de volgende soorten hulpverleners ondervraagd: verpleegkundigen, psychiaters, psychologen, maatschappelijk werkers en ergotherapeuten. Over het algemeen waren er verschillende resultaten over wat de hulpverleners vonden van herstel bij psychose. Als de algemene houding werd bestudeerd bleek de benadering van herstel voornamelijk biomedisch georiënteerd en werden de perspectieven van de patiënten pessimistisch beoordeeld. De opvattingen van de hulpverleners zijn dynamischer als het gaat om herstelprocessen bij opnamen in psychiatrische ziekenhuizen: in het beginstadium is er een biomedische focus die verandert in een psychosociale oriëntatie als de patiënten weer met ontslag mogen. Als de opvattingen over herstelinterventies worden onderzocht variëren die van pessimistisch tot positief.
Morera T, Pratt D, Bucci S. (2016). Staff views about psychosocial aspects of recovery in psychosis: A systematic review. Psychol Psychother. May 30.