Skip to: Ervaringsdeskundige hulpverleners worden door mensen die in herstel proces zitten als rolmodel en gemakkelijk te benaderen beschouwd

Kenniscentrum Phrenos website

Ervaringsdeskundige hulpverleners worden door mensen die in herstel proces zitten als rolmodel en gemakkelijk te benaderen beschouwd

Ervaringsdeskundigen met een psychiatrisch verleden worden steeds meer ingezet bij de begeleiding van mensen met psychische problemen. In deze Brits-Canadese kwalitatieve metasynthese werd gezocht naar studies (n=27) waarin verslag wordt gedaan van ervaringen met ervaringsdeskundigen die òf in een leidinggevende functie in een GGZ-instelling (naast een ‘reguliere’ hulpverlener) werden aangesteld òf een speciale ondersteunende functie (peer employee) in de begeleiding van psychiatrische patiënten hadden. Er wordt verslag gedaan van de ervaringen van de ervaringsdeskundigen zelf, van de ervaringen van de reguliere stafmedewerkers met de ervaringsdeskundige collega en van de ervaringen van de patiënten die in hun herstelproces zaten. De resultaten zijn enigszins tegenstrijdig. De ervaringdeskundige hulpverleners worden gezien als rolmodellen, ze maken gemakkelijk contact met de patiënten, door hun positie destigmatiseren ze psychische stoornissen en ze scholen de reguliere GGZ-managers bij over herstelprocessen. Daar staat tegenover dat de ervaringsdeskundigen slecht betaald worden, discriminatie van hun reguliere collega’s ervaren en moeite hebben met de overgang van hun rol van ‘patiënt’ naar hulpverlener. In 44% van de artikelen wordt aangeraden om de ervaringsdeskundigen training en supervisie aan te bieden. De auteurs van deze metasynthese denken dat dit kan botsen met hun rol als ervaringsdeskundige. Onder deze tegenstrijdige bevindingen ligt een verschil van mening over wat professionele hulpverlening inhoudt en welke waarde moet worden toegekend aan ervaringsdeskundigheid.
Walker G & Bryant W (2013). Peer support in adult mental health services: A metasynthesis of qualitative findings. Psychiatric Rehabilitation Journal 36 (1), 28-34.

Back To Top