In deze Nederlandse studie werden bij 333 deelnemers aan de cursus Herstellen Doe Je Zelf data verzameld om te kijken of er verschillende groepen (klassen) met vergelijkbare herstel-profielen te onderscheiden zijn. Als uitgangspunt werd de indeling van het herstelproces van Spaniol et al uit 2002 genomen: 1. Volledig in beslag genomen door de stoornis; 2. Strijden met de stoornis; 3. Leven met de stoornis; 4. Voorbij de stoornis leven. Om de mate van herstel te meten werden de volgende proxy maten genomen: hoop (gemeten met de Herth Hope Index), kwaliteit van leven (gemeten met de Manchester Short Assessment of Quality of Life –MANSA), geloof in self-efficacy (gemeten met de Mental Health Confidence Scale-MHCS) en empowerment (gemeten met de Dutch Empowerment Scale). De verschillende subgroepen werden met behulp van Latent Class Analysis (LCA) geïdentificeerd. Er konden drie klassen onderscheiden worden: 1. Laag (n=76): de personen die hiertoe behoren voelen zich het eenzaamst, hebben weinig sociale contacten, gebruiken de meeste psychofarmaca en hebben het laagste niveau van sociaal functioneren; 2. Midden (n=175): deze groep scoort op alle voornoemde variabelen beter dan de personen uit de Klasse Laag; 3. Hoog (n=79): deze groep scoort op alle variabelen, behalve medicijngebruik, beter dan de personen uit de Klasse Midden. De gevonden klassen corresponderen met de eerste drie fasen van het herstelproces zoals die door Spaniol et al beschreven zijn. Waarschijnlijk doen personen die in de vierde herstelfase zitten niet meer mee met een cursus zoals Herstellen Doe Je Zelf. De personen in de verschillende klassen scoorden ook ongeveer gelijk op andere variabelen zoals gebruik van GGZ-voorzieningen, de behoefte aan zorg en angststoornissen.
Van Gestel-Timmermans JAWM, Brouwers EPM, Bongers IL, Van Assen MALM & Van Nieuwenhuizen C (2012). Profiles of individually defined recovery of people with major psychiatric problems. International Journal of Social Psychiatry 58 (5), 521-531.