In deze Zweedse studie (N=107) worden de psychometrische eigenschappen van de cliëntversie en de versie voor de hulpverleners (casemanagers) geëvalueerd van de Illness Management and Recovery Scale (IMRS) voor cliënten met schizofrenie of schizoaffectieve stoornissen. Om de test-hertest betrouwbaarheid te meten werd de IMRS twee maal met een tussenpoos van 14 dagen afgenomen: de gevonden correlatie van 0.84-0.88 is groot te noemen. Voor de interne consistentie hadden beide versies een goede score: tussen een Cronbach α van .70 tot .83. De IMRS werd gevalideerd met de Psychosis Evaluation Tool for Common Use by Caregivers (PECC), de Manchester Short Assessment of Quality of Life (MANSA), de Recovery Assessment Scale (RAS) en de Modified Colorado Symptom Index (MCSI). De convergente validiteit van beide versies, uitgedrukt in Pearsons correlaties, blijkt goed (0.56 en 0.58) te zijn. De IMRS blijkt dus het herstelproces goed in kaart te brengen. Omdat er wel enige discrepantie tussen de scores van de cliënten en die van de hulpverleners bestaat vinden de auteurs het van belang om beide versies af te nemen om een goed beeld te krijgen van de resultaten van een Illness Managment and Recovery programma. De beide vragenlijsten zijn als bijlage achter het artikel opgenomen.
Färdig R, Lewander T, Fredriksson A & Melin L (2011). Evaluation of the Illness Management and Recovery Scale in schizophrenia and schizoaffective disorder. Schizophrenia Research 132 (2), 157-164.