Skip to: Compassievolle GGZ-hulpverleningsrelatie die gevoel van hoop versterkt moet centrale bouwsteen in de het GGZ-aanbod worden

Kenniscentrum Phrenos website

Compassievolle GGZ-hulpverleningsrelatie die gevoel van hoop versterkt moet centrale bouwsteen in de het GGZ-aanbod worden

Beschouwing waarin het tekort aan compassie in de huidige GGZ-hulpverlening wordt geanalyseerd en wordt aangegeven waarop een compassievolle omgeving die het gevoel van hoop en optimisme stimuleert moet zijn gebaseerd en hoe zich dat verhoudt met de huidige recovery-praktijken. In het discours over recovery staat het ontwikkelen van hoop centraal. Om dit tot stand te brengen moet in de hulpverlening veel meer nadruk komen te liggen op het compassievol met de cliënten omgaan. Kernkwaliteiten van compassie zijn: willen zorgen voor de ander, gevoelig zijn, geraakt kunnen worden door leed en in staat zijn leed te kunnen begrijpen. Verwijzend naar onderzoek constateren de auteurs een ‘tekort aan compassie’ in de huidige GGZ-praktijk in ieder geval in de UK. In recente beleidsnotities in de UK is er wel aandacht voor compassie en recovery, maar de auteurs vrezen dat die aandacht holle retoriek zou kunnen blijven omdat er nergens wordt aangegeven hoe de contexten veranderd gaan worden opdat compassie systematisch wordt ingebed in het hulpverleningsaanbod. Er is te veel aandacht voor individuele ontwikkeling en evidence-based interventies en te weinig voor de relationele aspecten van de hulpverlening. Het gevaar bestaat dat degenen die niet aan de huidige recovery-proces-eisen kunnen voldoen helemaal buiten de boot gaan vallen.
Spandler H & Stickley T (2011). No hope without compassion: the importance of compassion in recovery-focused mental health services. Journal of Mental Health 20 (6), 555–566.

Back To Top