In de VS wordt in de ambulante GGz steeds meer vanuit de op herstel (recovery) gerichte benadering gewerkt. Vanwege o.a. de bezuinigingen staat de GGz-hulpverlening onder druk. De grote werkdruk kan tot burn-out bij hulpverleners leiden. In deze Amerikaanse cross-sectionele studie werd bekeken in hoeverre het werken bij een instelling die volgens de herstelprincipes werkt -althans in de ogen van de case managers (N=114)-, invloed heeft op de wijze waarop de case managers met hun cliënten omgaan en op de arbeidssatisfactie en eventuele burn-out gevoelens van de case managers. Bij de case managers werden de volgende meetinstrumenten afgenomen: Recovery Self-Assessment (RSA)-Provider Version; Maslach Burnout Inventory (MBI); Social Desirability Scale (SDS-16); Job Desirability Survey (JSS) en Demographic Questionnaire. Het blijkt dat case managers die vinden dat hun instelling volgens de recovery principes werkt veel minder last hebben van gevoelens van depersonalisatie (hier opgevat als een negatieve houding ten opzichte van GGz-cliënten) en gevoelens van emotionele uitputting en een grotere mate van arbeidssatisfactie ervaren dan degenen die in een omgeving werken waar de recovery principes weinig geïmplementeerd zijn. Het lijkt erop dat het invoeren van herstelprincipes in de GGz niet alleen gunstig is voor de cliënten maar ook voor de case managers (hulpverleners).
Kraus SW & Stein CH (2013).Recovery-oriented services for individuals with mental illness and case managers’ experience of professional burnout. Community Mental Health Journal 49 (1), 7-13.