Deze Amerikaanse studie heeft als vraagstelling of er duidelijk te onderscheiden groepen en ontwikkelingslopen zijn bij personen met een ernstige psychiatrische aandoening (EPA) die een herstelproces doormaken. De respondenten uit deze studie (N=177) hoorden bij de Study of Transitions and Recovery Strategies (STARS) waarbij op baseline, na één en na twee jaar gegevens werden verzameld. Behalve diepte-interviews werden er op de drie meetmomenten vragenlijsten afgenomen die kwaliteit van leven, geluk, psychiatrische symptomen, ontwikkeling in herstel, stigma, middelengebruik, dagelijkse activiteiten en leefsituatie in beeld brengen. Het gaat o.a. om de volgende meetinstrumenten: Recovery Assessment Scale (RAS), Wisconsin Quality of Life Index (W-QLI), Colorado Symptom Index, Patient Activation Measure for Mental Health, Global Assessment of Functioning (GAF), General Social Survey happiness question (GSS), Medical Outcome Study 12-Item Short Form health inventory (SF-12). Herstel werd in deze studie opgevat al een construct gebaseerd op de scores van de RAS, de SF-12, de W-QLI, de GAF en de GSS. Met behulp van clusteranalyses kunnen vier groepen (ontwikkelingslopen) onderscheiden worden: 1. Stabiele hoge mate van herstel; 2. Fluctuerend tussen hoge en matige mate van herstel; 3. Fluctuerend tussen matige en geringe mate van herstel; 4. Stabiele geringe mate van herstel. Het blijkt dat degenen die hoger scoorden op herstel minder psychiatrische symptomen en een betere somatische gezondheid hadden, meer tevreden waren over het contact met de behandelaar en over de medicatie, en minder van de zorg gebruik maakten dan de anderen. Toegang hebben tot kwalitatief goede GGz lijkt herstel te faciliteren.
Green CA, Perrin NA, Leo MC, Janoff SL, Yarborough BJ &. Paulson RI (2013). Recovery From Serious Mental Illness: Trajectories, Characteristics, and the Role of Mental Health Care. Psychiatric Services, 64(12), 1203-1210.