Skip to: Alleen affectieve symptomen voorspellen persoonlijk herstel bij mensen met EPA

Kenniscentrum Phrenos website

Alleen affectieve symptomen voorspellen persoonlijk herstel bij mensen met EPA

De meest voorkomende diagnoses bij de groep mensen met ernstige psychiatrische aandoeningen (EPA) zijn: schizofrenie, ernstige bipolaire stoornis, chronische depressie en persoonlijkheidsstoornissen. Klinisch herstel wordt vaak gedefinieerd als remissie van symptomen, terwijl persoonlijk herstel omschreven wordt als voorbij de vervelende gevolgen van een psychische stoornis verder leven, soms met behoud van symptomen. De volgende processen zijn belangrijk bij persoonlijk herstel: verbondenheid, hoop, identiteit, betekenis en empowerment (CHIME). In deze Nederlandse studie (n=105) werd het verband onderzocht tussen de ernst van klinische symptomen en persoonlijk herstel. Alle deelnemers waren patiënten bij een F-ACT team in Amsterdam. Klinisch herstel werd gemeten met de Brief Psychiatric Rating Scale–Expanded Version (BPRS-E) met sub-schalen voor positieve, negatieve, affectieve en manische symptomen. Persoonlijk herstel werd met de Mental Health Recovery Measure (MHRM) gemeten. De analyses werden gedaan met correlatie- en regressie analyses. Uit de multiple regressie analyse kwam naar voren dat alleen de affectieve symptomen significant de mate van persoonlijk herstel voorspelden: 35,1% van de variantie van de totale persoonlijke herstelscore werd verklaard door de ernst van de affectieve symptomen. Onder de affectieve symptomen vallen depressieve en angstige gevoelens. De ernst van de positieve en de negatieve symptomen bleken geen voorspellende waarde te hebben voor de mate van persoonlijk herstel. Behandeling van depressie en angst kan dus bijdragen aan het herstelproces.
Van Eck RM, Burger TJ, Schenkelaars M, Vellinga A, de Koning MB, Schirmbeck F, Kikkert M, Dekker J, de Haan L. (2018). The impact of affective symptoms on personal recovery of patients with severe mental illness. Int J Soc Psychiatry. 2018 Sep;64(6):521-527.

Back To Top