Onlangs heeft Kenniscentrum Phrenos, een meta-analyse gepubliceerd in Epidemiology and Psychiatric Sciences over de effectiviteit van IPS voor verschillende doelgroepen. De publicatie is hier te vinden. Hieronder geven we een samenvatting van de belangrijkste bevindingen.
Achtergrond en onderzoeksvraag
Individuele Plaatsing en Steun (IPS) is een bewezen effectieve methode om mensen met een psychische aandoening te helpen bij het verkrijgen en behouden van betaald werk. IPS is van origine ontwikkeld, en bewezen effectief gebleken, voor mensen met ernstige psychische aandoeningen. Vanwege het succes van de methodiek wordt het aantal doelgroepen dat gebruik kan maken van IPS steeds groter. In deze meta-analyse hebben we de relatieve effectiviteit onderzocht voor de verschillende doelgroepen. Daarbij is enerzijds gekeken naar de diagnose en anderzijds naar klinische, functionele en persoonlijke kenmerken van deelnemers die IPS krijgen. De centrale vraag in dit onderzoek luidde daarom: In hoeverre is IPS effectief voor verschillende doelgroepen?
Waar hebben we naar gekeken?
We hebben 32 studies geselecteerd die het effect van IPS hebben onderzocht voor mensen met een psychische aandoening. Deze studies hebben we hebben we ingedeeld in verschillende subgroepen op basis van de volgende diagnostische, klinische, functionele en persoonlijke kenmerken van de deelnemers aan iedere studie: Ernstige Psychische aandoening (EPA), common mental disorders (CMD), schizofreniespectrum-stoornissen, stemmingsstoornissen, lengte van de stoornis, ernst van de symptomen, niveau van functioneren, eventuele alcohol- en middelengebruik, opleidingsniveau en werkgeschiedenis. Vervolgens hebben we bij iedere studie de resultaten van IPS (percentage mensen aan het werk, duur van het werk en salaris) geanalyseerd en vergeleken tussen de verschillende subgroepen.
De resultaten
IPS is effectief voor alle doelgroepen. De effectiviteit van IPS is in verhouding het sterkst bij mensen met Ernstige Psychiatrische Aandoeningen (EPA), schizofreniespectrum-stoornissen en minder ernstige symptomen. Voor mensen met common mental disorders (CMD) en stemmingsstoornissen werkt IPS ook, maar is het wel relatief wat minder effectief. De effecten van IPS waren zowel op korte als op lange termijn aanwezig. In Europa blijkt IPS iets minder effectief dan in andere continenten, waarschijnlijk als gevolg van de aanwezigheid van sociale vangnetten, die deelnemers minder stimuleert om werk te zoeken.
Conclusies
IPS is effectief voor alle subgroepen, ongeacht diagnose of niveau van functioneren. De resultaten geven echter ook aanleiding om in de toekomst te kijken of en zo ja, hoe IPS kan worden geoptimaliseerd zodat ook mensen met common mental disorders en een grotere ernst van de symptomen meer profijt kunnen hebben van IPS.
