In het landelijke doorbraakproject Netwerkpsychiatrie is de implementatie van Resourcegroepen (RG) een belangrijke pijler. Een RG is een groep mensen, door de cliënt uitgekozen, die helpt om persoonlijke, door de cliënt zelfgekozen hersteldoelen te bereiken (Praktijkboek resourcegroepen, Leeman e.a., 2021). De RG-methodiek zoals deze nu in Nederland wordt gebruikt, is een variant op het door Falloon beschreven ‘optimal-treatment-programme’ (1988) en de in Zweden verder uitgewerkte Resource Group Assertive Community Treatment methodiek (Malm e.a., 2015).
Uit een landelijk onderzoek naar RG komt o.a. naar voren dat het werken volgens de RG-methodiek leidt tot meer empowerment, meer persoonlijk herstel en regie over het herstelproces, beter functioneren en een betere kwaliteit van leven dan wanneer cliënten alleen behandeling of begeleiding krijgen volgens de FACT-methodiek (Tjaden, 2022). Kwalitatief onderzoek liet zien dat werken met de RG-methode vijf herstel-bevorderende processen in gang zet (visualisatie van steun, erkenning van belangrijke naasten, activering van zowel cliënt als van de naasten, openheid in de onderlinge communicatie en verbeterde integratie en afstemming van de zorg), waarin de meerwaarde van de samenwerking met naasten goed tot uiting komt (Tjaden, 2022).
Het hebben van een psychische aandoening heeft niet alleen invloed op de cliënt zelf maar ook op naasten en het RG-model beoogt ook de context van de cliënt te beïnvloeden (Van de Linde & Boeke, 2023). Zo zijn verdiepingsgesprekken met naasten een belangrijk onderdeel van de RG-methodiek. In deze gesprekken wordt ruimte gemaakt voor het verhaal van de naaste, hun ervaringen met de cliënt en wat dit voor hen heeft betekend in het dagelijks leven. Hoewel eigenaarschap/regie bij de cliënt een belangrijk kenmerk van de RG-methodiek is, is ondersteuning van de naaste en duidelijkheid over diens rol in de RG-groep van groot belang voor een goede samenwerking.
Hoe is het om geregeld met een groep mensen (waaronder vaak naasten) samen aan tafel te zitten en samen te werken aan hersteldoelen van de cliënt? Hoe is dat voor de cliënt? Hoe is dat voor de deelnemers (waaronder naasten)? Hoe is het voor een hulpverlener om dit traject met de cliënt in te gaan? Leidt het tot andere samenwerking (met naasten) dan men gewend is?