Gerandomiseerde onderzoeken bij patiënten met een eerste episode van psychose (EEP) vertonen na een korte follow-upperiode (een of enkele jaren) een vergelijkbaar functioneren met onderhoudsmedicatie in vergelijking tot het afbouwen/stoppen van antipsychotische medicatie, met marginaal hogere terugvalpercentages bij laatstgenoemde patiënten. Bij langere follow-up vonden alleen Wunderink et al. (2013) een beter functioneren in de afbouw-/stopzettingsgroep. Als dit wordt gerepliceerd in een grotere steekproef, suggereert dit dat een vroege verlaging/stopzetting van de medicatie gunstig kan zijn voor patiënten met EEP.
In dit enkelblinde, gerandomiseerde klinische onderzoek vergeleken we een vroege dosisverlaging/stopzetting met onderhoudsbehandeling bij patiënten die van EEP waren hersteld. Intention-to-treat-analyses werden uitgevoerd met gemengde modellen.
We includeerden 412 patienten, waarvan 347 patiënten na randomisatie konden starten. 168 werden personen werden toegewezen aan dosisverlaging en 179 aan onderhoudsbehandeling. De gemiddelde leeftijd was 27,9 jaar (SD 8,66), 30,5% was vrouw en de gemiddelde follow-up was 26,1 maanden (SD 17,1). Bij de follow-up na 12 en 48 maanden werden er geen verschillen gevonden tussen de groepen op WHO-DAS 2.0-scores (primaire uitkomstmaat). Bij de follow-up na 12 maanden bedroeg het terugvalpercentage 19,0% in de groep die stopte met de behandeling en 13,4% in de onderhoudsgroep (het verschil is niet significant).
Na 48 maanden follow-up had de groep die stopte met de behandeling een significant lagere ernst van de symptomen beoordeeld met PANSS vergeleken met de onderhoudsgroep (b=-0,073, SE=0,028, p=0,008), en significant betere scores op de Global Assessment of Functioning (Global Assessment of Functioning). GAF-schaal (b= 0,116, SE=0,036, p=0,001), en significant hoger cognitief functioneren (korte beoordeling van cognitie bij schizofrenie samengestelde scores; b=-0,009, SE=0,004, p=0,022).
Kortom, op de korte termijn verschilden de groepen op geen enkele uitkomstmaat, maar bij follow-up van langere termijn (d.w.z. 4 jaar) verschilde WHO-DAS 2.0 niet, maar GAF, PANSS en cognitief functioneren waren verbeterd in de groep die vroegtijdig de dosis verlaagde/stopte. Deze bevindingen benadrukken de potentiële voordelen van een vroege poging om de medicatie te staken en komen deels overeen met het eerdere onderzoek van Wunderink et al (2013).