Hoe doe je dat? In Engeland hebben ze goede ervaringen op dit gebied volgens Helen Killaspy, hoogleraar Rehabilitatiepsychiatrie, University College Londen en bekend van haar Britse rehabilitatieonderzoek. Zij is op 7 oktober key-notespreker tijdens de Masterclass Onderzoek van Kenniscentrum Phrenos.
Welke factoren zijn essentieel voor een succesvolle implementatie? Killaspy noemt er vier:

• Ten eerste moet je zorgen dat er voldoende en goed geschoold personeel is. Het is zinloos om gespecialiseerde rehabilitatiemethodes te implementeren, wanneer er geen mensen zijn die de methode uit kunnen voeren.
• Ten tweede is het slim de training zo te organiseren dat de deelnemers tijdens de training direct in de praktijk kunnen oefenen. Als zij de nieuwe kennis tijdens hun eigen werkzaamheden en routine kunnen toepassen, hebben ze vertrouwen dat zij de vaardigheden onder de knie hebben. Over het algemeen werkt het niet om naar een cursus te gaan en vervolgens te proberen de opgedane nieuwe kennis en vaardigheden in de bestaande praktijk toe te passen.
• Ten derde zal het management van de instelling waar de nieuwe methode wordt geïmplementeerd achter de nieuwe werkwijze moeten staan. Sommige rehabilitatiemethodes, zoals IPS, hebben de medewerking van het hele behandelteam nodig en soms moeten bedrijfsprocessen worden aangepast. Wordt een interventie niet goed ingebed in de organisatie, dan gebeurt er niets.
• Ten slotte is supervisie van belang om te zorgen dat de methode wordt uitgevoerd zoals die bedoeld is, dat de essentie niet verwatert. Als een nieuwe werkwijze geïntroduceerd wordt, gebeurt het vaak dat elementen ervan vergeten en nieuwe dingen uit het oog verloren worden en dat op den duur weer volgens de ouder werkwijze gewerkt wordt. Dat is jammer en zonde van de energie die je in eerste instantie er ingestopt hebt. Daarom is het nuttig met een supervisor te werken, die geregeld met het team bespreekt hoe ze de nieuwe werkwijze uitvoeren en hen de gelegenheid geeft onderling knelpunten en successen te bespreken. Dit houdt je scherp.

De Britse praktijk

Wat rehabilitatie zo succesvol maakt in Engeland is wat Killaspy noemt de “whole system rehabilitation care pathway” waar zowel (residentiële) ggz als maatschappelijke ondersteuning deel van uitmaken. Zij vertelt dat, mede door deze organisatie van de zorg, het twee derde van de mensen met een psychotische kwetsbaarheid lukt om eenmaal ontslagen uit de kliniek hier niet meer terug te keren. Ongeveer de helft kan weer zelfstandig wonen en naar tevredenheid participeren in de maatschappij.

Herstelbenadering

Onlangs is met onderzoek aangetoond dat de herstelgerichte benadering, die ook ingebed is in rehabilitatiemethodes, in belangrijke mate bijdraagt aan dit succes. GGz-instellingen zijn in Engeland de afgelopen jaren op politieke gronden erg gestimuleerd om herstelgericht te gaan werken, maar wetenschappelijk bewijs ontbrak. Het huidige onderzoek bevestigt echter de voordelen van deze ontwikkeling. In Engeland is de implementatie van herstelgericht werken, hoewel succesvol te noemen, niet volgens de hierboven genoemde wijze voltrokken. Er was geen sprake van systematische training of supervisie. Blijkbaar sluit het aan bij hoe veel professionals graag werken. In de intramurale ggz voorzieningen is nu een derde van het personeel op de werkvloer ervaringsdeskundig, een goede graadmeter voor de herstelgerichte praktijk!
U kunt zich nog inschrijven voor de Masterclass Onderzoek ‘De implementatiekloof The science-to-service gap’ op 7 oktober 2016.
Lees meer over Helen Killaspy