Op herstel gerichte hulpverlening (HGH) wordt gezien als het ondersteunen van de cliënt op zijn persoonlijke herstelreis en daarbij horen een positief gevoel van eigenwaarde, persoonlijke autonomie, hoop en een goed begrip van de mogelijkheden en beperkingen. Met name bij opnames in de acute psychiatrie worden verpleegkundigen vaak geconfronteerd met agressie van cliënten. Die agressie kan door interne en/of externe factoren getriggerd worden en kan veel impact hebben op de cliënten én de verpleegkundigen. Hoe verpleegkundigen op potentieel agressieve cliënten reageren wordt beïnvloed door zelfvertrouwen en het contact dat met de cliënt gemaakt is. In deze Australische scoping review werd literatuur opgespoord naar de toepassing van herstelprincipes bij (potentieel) agressieve cliënten door verpleegkundigen in de acute psychiatrie, ten einde de escalatie van agressie te voorkomen. Er werden 35 publicaties geïncludeerd. Er werden geen publicaties gevonden naar het verband tussen HGH en verminderen van agressie in de acute psychiatrie. Bij de verdere analyse werd gebruik gemaakt van de grounded theory methode. Er werden vier centrale componenten gevonden die kunnen worden ingezet bij het verminderen van agressie in het kader van op herstel gerichte hulpverlening: 1. Naar de persoon kijken en niet alleen naar het actuele gedrag: dit is van belang als de verpleegkundige een volledig beeld wil krijgen van de unieke ervaringen van de cliënt en contact wil maken; 2. Ga de interactie aan, niet alleen reageren: dit slaat op het belang van effectieve communicatievaardigheden, zoals luisteren, aandacht geven, belangstelling tonen, empathie en feedback geven; 3. Samenwerken met de cliënt om afgesproken doelen te halen: de cliënt moet bij alle beslissingen die over de hulp die aan hem geboden wordt betrokken worden; 4. De cliënt als een actieve manager van zijn eigen herstel toerusten.
Lim E, Wynaden D, Heslop K. (2017). Recovery-focussed care: How it can be utilized to reduce aggression in the acute mental health setting. Int J Ment Health Nurs. Oct;26(5):445-460.