In deze Amerikaanse studie wordt uitgegaan van de Modified Labeling theorie: marginalisering van personen met psychische stoornissen leidt tot een negatief zelfbeeld, dat op zijn beurt de ziektesymptomen kan doen verergeren. In deze studie werd op twee momenten (baseline en na 6 maanden) bij patiënten (N=148) met een ernstige psychiatrische stoornis die deelnamen aan een ambulant psychosociaal rehabilitatieprogramma de volgende drie zaken gemeten: de psychiatrische symptomen (met de Brief Psychiatric Rating Scale –BPRS); het functioneren in sociale rollen (met de Role Functioning Scale – RFS) en gevoelens van eigenwaarde (met de Index of Self-esteem- ISE). Met behulp van Structural Equation Modeling werd vastgesteld dat self-esteem een bemiddelende rol heeft in het verband dat er bestaat tussen het functioneren in sociale rollen en psychiatrische symptomen. Veranderingen in de scores op de ISE konden voor 23% de variantie van veranderingen van de psychiatrische symptomen verklaren. De mate waarin er in sociale rollen wordt gefunctioneerd beïnvloedt indirect -via het mechanisme van self-esteem- de mate van psychiatrische symptomen. Volgens de auteurs moeten er tijdens het recovery proces cognitieve interventies worden aangeboden die gericht zijn op het tegengaan van een negatief zelfbeeld om de ontwikkeling van laag self-esteem bij personen met ernstige psychiatrische stoornissen te voorkomen.
Davis L, Kurzban S & Brekke J (2012). Self-esteem as a mediator of the relationship between role functioning and symptoms for individuals with severe mental illness: A prospective analysis of Modified Labeling theory. Schizophrenia Research 137 (1-3), 185-189.