In Engeland is voor jongeren met een niet-affectieve eerste psychose met complexe sociale herstelproblemen speciaal de Sociale Hersteltherapie (SH) ontwikkeld. Met behulp van strategieën uit de cognitieve gedragstherapie worden de deelnemers gestimuleerd gedragsexperimenten aan te gaan (zie ook bovenstaand artikel van Fowler et al.). Er zijn tot nu toe twee RCT’s uitgevoerd om de effectiviteit van SH te toetsen: de Improving Social Recovery in Early Psychosis (ISREP) trial en de Sustaining Positive Engagement and Recovery (SUPEREDEN) trial. In dit Engelse artikel wordt verslag gedaan van wat er over de effectiviteit van SH bekend is en dat wordt aangevuld met nieuwe follow-up data van de ISREP-trial, 2 jaar na de SH-interventie. De ISREP-studie had metingen op baseline en na 9 maanden(= einde van de SH-interventie). Aan de follow-up meting na 2 jaar deden 50 van de oorspronkelijke 77 deelnemers mee. De primaire uitkomstmaat was de tijd besteed aan regulier betaald werk, opleiding of vrijwilligerswerk, zoals gemeten met de Time Use Survey (TUS). Ook werden afgenomen: de Positive and Negatieve Syndrome Scales (PANSS) en de Beck Hopelessness Scale (BHS). De controlegroep (=37 bij follow-up) kreeg alleen de standaard vroeg interventie hulpverlening. Na 2 jaar bleek dat 25% van de deelnemers met een niet-affectieve psychose van SH-groep in het afgelopen jaar regulier betaald werk had gehad. In de controlegroep had in die tijd niemand deze activiteit uitgeoefend. Betrokkenheid bij andere sociale activiteiten (o.a. opleiding en vrijwilligerswerk) was in beide groepen in dezelfde mate toegenomen. Data uit de PANNS en de BHS wijzen erop dat gemiddeld bij beide groepen geen verslechtering van de symptomen was gemeten, ondanks dat er meer aan sociale activiteiten was deelgenomen.
Fowler D, Hodgekins J, French P. (2017). Social Recovery Therapy in improving activity and social outcomes in early psychosis: Current evidence and longer term outcomes. Schizophr Res. 2017 Oct 22