Deze Amerikaanse review is er één in de serie Assessing the Evidence Base, waarbij in opdracht van SAMSHA de evidentie van op herstel gerichte interventies voor EPA en of verslaafden wordt verzameld en beoordeeld. Residentiële behandeling van middelenverslaafden is een gestructureerde klinische (niet-medische) behandeling gericht op het aanleren van herstelvaardigheden in een veilige omgeving, zoals die in Nederland vaak in verslavingsklinieken plaats vindt. Een bekend voorbeeld van zo’n voorziening is de therapeutische gemeenschap. In deze studie werden alle relevante studies en reviews over dit onderwerp, verschenen tussen 1995 en 2012, opgespoord en beoordeeld. In totaal worden er 8 reviews en 21 RCT’s en quasi-experimentele studies besproken. Het algemene oordeel over het niveau van het bewijs over de effectiviteit van residentiële behandeling van verslaafden is: middelmatig. Er werden in veel studies methodologische zwakheden gevonden. Toch wijzen alle resultaten in de richting dat degenen die in een verslavingskliniek zijn behandeld er op vooruit zijn gegaan op de volgende uitkomstmaten: drugs- en alcoholgebruik; werk; medische en sociale problemen; psychiatrische symptomen; sociale steun. Met name voor dubbele diagnose patiënten en patiënten die vóór de behandeling dakloos waren kan de residentiële behandeling effectief zijn.
Reif S, George P, Braude L, Dougherty RH, Daniels AS, Ghose SS & Delphin-Rittmon ME (2014). Residential Treatment for Individuals With Substance Use Disorders: Assessing the Evidence. Psychiatric Services 65 (3), 301-312.