In de VS hebben nog steeds jaarlijks 1,5 miljoen personen geen stabiele huisvesting. In deze Amerikaanse studie werd bij twee groepen recent daklozen met ernstige psychische problemen (N=73) de ontwikkeling in de door henzelf gerapporteerde prioriteiten, competenties en waarden, gemeten met de Occupational Self Assessment (OSA), net vóór en na een Life Skills interventie en na 3 en 6 maanden in beeld gebracht. De nadruk in dit artikel ligt meer op de scores van de OSA dan op de effectiviteit van de ergotherapeutische interventie. De ene groep zat in een tijdelijk woonopvang programma (EHP) (N=41), de andere in een begeleid wonen programma (SRO) (N=32). De OSA bestaat uit een opsomming van 29 competenties waarvan de respondent op een 4-puntsschaal aangeeft in hoeverre hij/zij die onder de knie heeft. Bij elke competentie wordt ook gevraagd aan te geven welke waarde de respondent daaraan toekent en welke prioriteit de competentie heeft. Op alle meetmomenten bleken drie competenties een hoge waardering en topprioriteit voor alle groepen te hebben: ‘beheren van eigen financiën’, ‘een eigen plaats om te wonen’ en ‘voor mezelf zorgen’. Daarnaast was er onder invloed van zowel de Life Skills interventie als van het natuurlijke herstelproces een ontwikkeling te zien van het prioriteren van simpele, basale competenties naar meer complexe competenties. Er zijn duidelijke verschillen tussen de diagnostische groepen (affectieve – vs. denk stoornissen) en de EHP- en SRO-groep op de waardering en de prioritering van de meeste competenties. De OSA kan goed gebruikt worden om de hulpverlening op de wensen van de cliënten af te stemmen.
Helfrich CA & Chana DV (2013). Changes in Self-Identified Priorities, Competencies, and Values of Recently Homeless Adults with Psychiatric Disabilities. American Journal of Psychiatric Rehabilitation 16 (1), 22-49. T