Skip to: Realistische documentaire heeft positieve invloed op stigmatiserende houding bij scholieren

Kenniscentrum Phrenos website

Realistische documentaire heeft positieve invloed op stigmatiserende houding bij scholieren

Adolescenten zijn een belangrijke doelgroep voor anti-stigma interventies, omdat in die levensfase vaak de oordelen over psychische stoornissen meer vaste vormen aannemen. Als men in die fase objectieve, normaliserende informatie over de psychotische ervaring krijgt, kan dat bijdragen aan meer begrip voor mensen met psychische problemen. In deze Nederlandse studie (n=89) kregen leerlingen van vijf klassen van een middelbare school (gemiddelde leeftijd 16,3 jaar) óf een informatieve documentaire over een adolescent met schizofrenie (‘Ben jij gek?!’) óf een scène uit een dierenfilm (controlegroep) te zien om te kijken of dat invloed heeft op de stigmatiserende houding. Op baseline werd gemeten in hoeverre de leerlingen vertrouwd waren met schizofrenie middels de aangepaste Level of Contact Report en op baseline en na de interventie werd stigma gemeten met de Mental Illness Stigma Scale. Het bleek dat bij de groep die de documentaire had gezien de stigmatiserende houding significant meer was afgenomen dan bij de controle groep. Het effect van het kijken naar de informatieve documentaire ten opzichte van de controlegroep was Cohen’s d=1.25. De meerderheid van de leerlingen had nooit contact gehad met mensen met schizofrenie. Zo’n 80% kende schizofrenie alleen van de televisie, 12% had wel eens contact gehad met een persoon met schizofrenie en 8% had iemand met schizofrenie in het eigen sociale netwerk. Het vertonen van films en programma’s (op de televisie of op school) waarin een correct beeld van schizofrenie wordt gegeven kan bijdragen aan de afname van publiek stigma.
Bruins J, Bartels-Velthuis AA, van Weeghel J, Helmus K, Pijnenborg GHM. (2018). Letter to the editors: Reducing stigmatizing attitudes in high school adolescents – a cluster RCT on the effectiveness of a schizophrenia documentary. Schizophr Res. Dec;202:408-409.

Back To Top