Themagedeelte met acht artikelen over de ambitie van de GGZ-sector om mensen met ernstige psychische problemen, verslaafden en daklozen niet alleen aan huisvesting, behandeling en werk te helpen, maar ook sociaal in de samenleving te integreren (sociale inclusie). Drie bijdragen presenteren empirische data van programma’s die het leven van daklozen met psychische problemen willen verbeteren. Tsai et al rapporteren over Supported Housing Programs. De deelnemers komen wel aan huisvesting, maar blijven sociaal geïsoleerd. Baumgartner et al doet verslag van de resultaten van een Critical Time Intervention gericht op een groep voormalig daklozen met psychische problemen. De huisvestingssituatie verbeterde en er waren minder opnames, maar de sociale integratie nam niet toe. Yanos et al doet verslag van een Housing First programma in de Bronx: de deelnemers aan het Housing First programma waren duidelijk minder in de buurt geïntegreerd dan de andere bewoners van de wijk. Drie bijdragen zijn meer algemeen van aard. Rowe et al proberen het construct burgerschap te omschrijven en een meetinstrument te ontwikkelen om de verschillende domeinen van burgerschap vast te kunnen stellen. Henderson et al presenteren resultaten van de Engelse anti-stigma campagne Time-to-Change na één jaar: discriminatoire houdingen blijken met 5 procent te zijn verminderd. Mandiman komt met een voorstel om de traditionele, individuele route naar sociale integratie niet langer meer te stimuleren, maar in te zetten op groepsprogramma’s van consumer gemeenschappen. Volgens Hopper tenslotte lijkt het erop dat met de nadruk die gelegd wordt op recovery en empowerment de verantwoordelijkheid voor verandering te eenzijdig bij de gestigmatiseerde cliënten wordt gelegd.
Rosenheck RA, Tsai J, Baumgartner JN, Yanos PT, Rowe M, Henderson C, Mandiberg JM, Hopper K et al (2012). Special Section: Toward Social Inclusion. Psychiatric Services 63 (5), 425-463.