Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de sociale of relationele dimensie van het herstelproces van personen met ernstige psychische problemen. In deze Amerikaanse studie werden 20 zeer verschillende personen met psychische problemen in een herstelproces geïnterviewd over of, en zo ja hoe, ze sociale relaties ontwikkelen binnen de gemeenschappen van hun keuze en wat hen in staat stelt die sociale relaties op te bouwen en verantwoordelijkheden te nemen. De onderzoekers gebruiken de Capability benadering van Sen en Nussbaum als kader. Die theorie gaat ervan uit dat iedereen mogelijkheden heeft om iets te verwerkelijken. De interviewdata werden met behulp van de grounded theory geordend. Het blijkt dat de deelnemers zich verbonden voelen met de volgende groepen/gemeenschappen: 1.GGz-gemeenschap; 2. LGTB-gemeenschap (deel van de deelnemers is homoseksueel, lesbisch of transgender); 3. Geloofsgemeenschap; 4. Bredere gemeenschap, zoals buurt, werk of school. Gemiddeld voelde men zich met 3 groepen verbonden. Sommige hoorden slechts bij één groep, terwijl één deelnemer zich met 9 groepen verbonden voelde. De geïnterviewden blijken de volgende competenties te gebruiken bij hun ontwikkeling van verbondenheid en burgerschap: a. emotionele en cognitieve competenties: betrokkenheid bij herstelproces; empathie; reflecteren over eigen ervaring en daarvan leren; b. morele competenties: eerlijkheid; respect; verantwoordelijkheid; vertrouwen; betrokkenheid bij maatschappelijk doel; c. sociale competenties: interpreteren van sociale signalen; constructief omgaan met conflicten; weer inzetten van sociale vaardigheden van de tijd voordat de psychische stoornis ‘losbarstte’. GGz-hulpverleners wordt aangeraden bewust de mogelijkheden en potentiële competenties van de cliënten in samenspraak te exploreren.
Wong YL, Stanton MC & Sands RG (2014). Rethinking social inclusion: Experiences of persons in recovery from mental illness. American Journal of Orthopsychiatry 84(6), 685-95.