In deze kwalitatieve Australische studie werden 20 verzorgers (waarvan 85% moeders) van jongvolwassenen die een eerste psychose hadden ervaren geïnterviewd over hoe ze met het stigma om zijn gegaan terwijl ze hun verzorgende rol hebben behouden. Het blijkt dat er duidelijk twee groepen te onderscheiden zijn: 1. Verzorgers gaan open met het stigma van de psychose om; 2. Verzorgers verzwijgen de psychose voor hun sociale omgeving. De open verzorgers maken een onderscheid tussen open zijn met familieleden en open zijn met vrienden. Niet alle open verzorgers krijgen ook daadwerkelijk steun van familie of vrienden. De gesloten verzorgers deden dat o.a. om zelf stigma te vermijden, om schaamte uit de weg te gaan of omdat ze angst hadden status te verliezen. Verzorgers uit etnische minderheden kiezen vaker voor het verzwijgen van de ziekte. Met name deze laatste groep ervaart een extra belasting en vraagt om aanvullende steun van hulpverleners.
McCann TV,. Lubman DI & Clark E. (2011). Responding to Stigma: First-Time Caregivers of Young People With First-Episode Psychosis. Psychiatric Services 62 (5), 548-550.