Het Housing First model is bewezen effectief in de VS voor mensen met een ernstige psychische aandoening. Over het algemeen wordt binnen de begeleid wonen programma’s in de VS intensieve case-management begeleiding ingezet. Maar dat is misschien niet altijd nodig. Het Amerikaanse Ministerie van Huisvesting heeft samen met het Ministerie van Veteranen Aangelegenheden, afdeling Begeleid Wonen (HUD-VASH) een pilot uitgezet om de effectiviteit van een minder intensief case-managmentsmodel uit testen als alternatief voor het Housing First model. Het gaat om het Group Intensive Peer-Support Model (GIPS), waarbij een case-manager een groep samen met ervaringsdeskundigen begeleid. De groepen bieden actieve ondersteuning aan deelnemers om aan speciale huisvestingsvouchers te komen en bij het zoeken naar een woning. In deze studie wordt verslag gedaan de effectiviteit van de GIPS bij dakloze veteranen. Uit de administratie van de HUD-VASH werden gegevens verzameld over de achtergrond van de veteranen, hun huisvestingscarrière, werk en inkomen, klinische status, contacten met case managers en hoe en wanneer ze aan een woning kwamen. Over het algemeen waren dit mensen met een minder ernstige psychiatrische problematiek. Deze data werden bij twee groepen met elkaar vergeleken: een groep die nog geen GIPS had gehad (N=102) en een die wel GIPS had gehad (N=167). Beide groepen werden vergeleken met controlegroepen die ook bij de HUD-VASH waren ingeschreven. Het blijkt dat de implementatie van GIPS samenhangt met grotere sociale integratie, in totaal waren er meer contacten tussen case-managers en cliënten, en de GIPS-deelnemers komen sneller aan hun huisvestingsvouchers dan de andere groepen. GIPS past in een begeleid wonen model dat aansluit bij de herstelbenadering.
Tsai J & Rosenheck RA (2012). Outcomes of a Group Intensive Peer-Support Model of Case Management for Supported Housing. Psychiatric Services 63 (12), 1186-1194.