Kenniscentrum Phrenos website

Meer potentieel Antistigma-campagne met continuüm model van schizofrenie dan met biogenetisch model

Antistigma campagnes waarbij benadrukt wordt dat schizofrenie biogenetische oorzaken heeft, hebben ertoe geleid dat de patiënten minder de schuld kregen van hun stoornis, maar tevens tot een toename van discriminatie, stereotypering en meer sociale afstand willen. Het psychose-continuüm model veronderstelt dat psychoses een onderdeel zijn van de normale menselijke variatie. In deze Duitse experimentele studie (n=1189; online afname vragen) werden de effecten op stereotypering en andere aspecten van stigmatisering ten aanzien van schizofrenie van een continuüm-, een biogenetische- en een controle-interventie met elkaar vergeleken. De deelnemers kregen ad random een korte tekst over schizofrenie vanuit de drie verschillende invalshoeken voorgelegd. De primaire uitkomstmaten waren negatieve stereotyperingen zoals gevaarlijk, onvoorspelbaar, slechte prognose en zelf verantwoordelijk zijn voor stoornis, gemeten met de Duitse Stereotype Schaal. Angst, boosheid, pro-sociaal gedrag en het al dan niet willen van sociale afstand werden ook gemeten. De volgende vragenlijsten werden afgenomen: de Social Distance Scale, de Continuum Belief Questionnaire (CBQ), de Illness Perception Questionnaire for Schizophrenia (IPQ-S) en de Level of Contact Report (LOC). Het bleek dat de groep die de continuüm tekst had gelezen personen met schizofrenie significant minder als onvoorspelbaar karakteriseerde dan de groep die de biogenetische tekst had gelezen. Uit de correlatie analyses kwam naar voren dat de continuüm groep lagere scores had dan de andere groepen op alle stereotypen, minder angst had en minder sociale afstand wilde. Het continuüm model heeft het potentieel om stigma te verminderen.
Wiesjahn M, Jung E, Kremser JD, Rief W, Lincoln TM. (2016). The potential of continuum versus biogenetic beliefs in reducing stigmatization against persons with schizophrenia: An experimental study. J Behav Ther Exp Psychiatry 50, 231-7. Online: 15 sept 2015.

Back To Top