Het meten van publiek stigma gebeurt vaak met vragenlijsten (b.v. de Attribution Questionnaire-AQ-9) waarbij naar stereotypen wordt gevraagd, zoals of de respondent b.v. een persoon met een psychische stoornis op een Likert-schaal van 1 tot 6/9 gevaarlijk, onbetrouwbaar of afhankelijk vindt. Dit leidt vaak tot sociaal wenselijke antwoorden en waarschijnlijk tot te lage stigmascores. In deze Amerikaanse studie (n=460; respondenten van online platform- MTurk) werd onderzocht of vier meetinstrumenten die vragen of de respondent zich ‘anders’ (verschillend) voelt dan iemand met een psychische stoornis beter in staat is publiek stigma te meten dan de AQ-9. Het gaat om de volgende instrumenten: de Likert Scale of Difference, de Semantic Differential: Similar-Different Scale (SDSD), de Semantic Differential: Mental Illness versus Other Illness Scale en de speciaal voor dit onderzoek ontwikkelde Cause of Perceived Difference Scale. Daarnaast werden nog afgenomen: de Recovery Scale, de Empowerment Scale en de Care Seeking Scale. De respondenten kregen een vignet van een man (‘Harry’) met schizofrenie voorgelegd. De data werden verwerkt met behulp van factor en regressie analyses. Het bleek dat de ‘verschil’-instrumenten een sterke interne consistentie hadden. Er werden veel grotere verschillen gescoord tussen de respondenten en ‘Harry’ dan bij de AQ-9. Harry kreeg niet zoveel stereotypen opgeplakt, maar hij werd duidelijk als ‘anders’ dan de respondentrn en ‘anders’ dan anderen gezien. De SDSD –die niet met Likert-scores werkt, maar met tweepolige descriptoren zoals b.v. niet zoals ik vs. zoals ik- gaf significant hogere stigmascores dan de andere instrumenten. Er bleek een duidelijke associatie tussen hoge verschilscores en er weinig vertrouwen in hebben dat ‘Harry’ zou kunnen herstellen. Publiek stigma kan beter anders uitgevraagd worden.
Corrigan PW, Bink AB, Fokuo JK, Schmidt A. (2015). The public stigma of mental illness means a difference between you and me. Psychiatry Research 226 (1), 186-91.