Individuele Plaatsing en Steun (IPS) programma’s zijn effectief voor het vinden van regulier betaald werk voor mensen met ernstige psychische aandoeningen. Toch blijkt ongeveer de helft van de voortijdig beëindigde arbeidsovereenkomsten met IPS-cliënten tegen de zin van de deelnemers plaats te vinden. Volgens de auteurs van dit Canadese onderzoek (n=16) kan dat te maken hebben met werk-gerelateerde stress. In het kader van het IPS-model wordt hier nog geen aandacht aan besteed. In dit onderzoek werd middels interviews in kaart gebracht hoe IPS-cliënten werk-gerelateerde stress omschrijven en ervaren, of ze verschillende soorten stress konden benoemen en hoe ze omgaan met de verschillende soorten stress. De data werden geanalyseerd met behulp van de grounded theory. Er kwamen vier thema’s uit naar voren: 1. Wat is de perceptie van de deelnemers van de aard en de oorsprong van de stress. 2. Wat is volgens de deelnemers de impact van de stress. 3. Hoe gaan de deelnemers om met de stress. 4. Impact van de werkervaring van de deelnemers op hun perceptie van de stress. De IPS-cliënten omschrijven stress vaak zoals dat algemeen begrepen wordt: het resultaat van voortdurende spanning of een incongruentie tussen inspanningen en beloningen, hoop en realiteit. Stress die op deze wijze ervaren wordt kan psychiatrische symptomen verergeren. Maar soms is er ook sprake van ‘goede stress’; dit is hanteerbare stress waardoor de prestaties verbeteren. De belangrijkste coping-mechanismen die genoemd werden waren: negatieve emoties met anderen delen, het liefs met collega’s op de werkvloer; het belang van het werk herkaderen; of stressvolle stimuli helemaal vermijden. De eerste twee genoemde strategieën dragen bij aan de versterking van het zelfvertrouwen en behoud van het werk. Aan het werk blijven droeg het meest bij aan het verminderen van de werk-gerelateerde stress.
Besse C, Poremski D, Laliberté V, Latimer E. (2018). The meaning and experience of stress among supported employment clients with mental health problems. Health Soc Care Community. 2018 May;26(3):383-392.