Al vanaf 1988 functioneert er in New York een volledig door cliënten gedreven GGZ-instelling (Open Arms) die naast klinische behandelingen en psycho-educatie vooral herstelbevorderende ondersteuning op het gebied van onderwijs, huisvesting en belangenbehartiging biedt. Het is meer georganiseerd als een onderwijsinstelling dan als een kliniek. In deze ethnografische studie doen de auteurs verslag van hun bevindingen. Ze gingen er met de volgende vragen naar toe: 1. Wat is het specifieke van een cliëntgestuurde instelling en hoe worden er capaciteiten versterkt die sociale integratie bevorderen; 2. Hoe kunnen de in de instelling ontwikkelde capaciteiten bijdragen aan herstel. Behalve via participerende observaties gedurende 10 maanden, werden de data verzameld via interviews (N=25), focus groepen (N=22) en door voorspelen van dramatische scenes (N=17). Met behulp van de grounded-theory werden de data geanalyseerd.Het belangrijkste kenmerk van de cultuur binnen de instelling is dat iedereen zich voor elkaar verantwoordelijk voelt, men beschouwt Open Arms als een familie. Men spreekt elkaar aan op b.v. ongewenst gedrag. De deelnemers en ‘hulpverleners’ hebben een authentiek relatie met elkaar. Men wordt gestimuleerd om de eigen capaciteiten en talenten aan te spreken en te ontwikkelen. Hiermee worden de cliënten goed voorbereid om weer deel te gaan nemen aan de ‘samenleving’.
Lewis SE, Hopper K & Healion E (2012). Partners in Recovery: Social Support and Accountability in a Consumer-Run Mental Health Center. Psychiatric Services 63 (1), 61-65.