Kenniscentrum Phrenos website

Hogere kans op regulier betaald werk met IPS te vinden met intensieve begeleiding op cognitief functioneren

Hoewel IPS als een evidence-based interventie op het gebied van begeleid werken voor mensen met psychische problemen kan worden beschouwd, blijkt een subgroep van personen met cognitieve beperkingen binnen de IPS-projecten niet te slagen. In deze Amerikaanse RCT (n=107; ernstige psychische stoornis) werden personen die eerder geen of slechts voor zeer korte tijd regulier betaald werk hadden kunnen vinden in IPS-projecten ad random verdeeld over een IPS-groep met een arbeidsdeskundige die door een cognitief specialist was bijgeschoold (controlegroep) en over een IPS-groep aan wie het Thinking Skills for Work programma werd aangeboden (de interventiegroep). Het Thinking Skills for Work programma gebruikt drie benaderingen om het cognitieve functioneren op het werk te vergroten: deelnemers regelmatig cognitieve oefeningen laten doen, coaching op strategie en het aanleren van aanvullende strategieën. Bij baseline en na twee jaar werd gemeten: diagnose volgens DSM-IV, cognitief functioneren met de Measurement and Treatment Research to Improve Cognition in Schizophrenia (MATRICS) Consensus Cognitive Battery, de Trail Making Test, de Expanded Brief Psychiatric Rating Scale en de Quality of Life Scale. Na twee jaar scoorde de interventiegroep significant beter op de cognitieve schalen (F=8.31; Effect Size 0.50). Deelnemers aan de interventiegroep hadden ook significant betere uitkomsten bij het vinden van regulier betaald werk: 60% versus 36% in de controlegroep had in die twee jaar regulier betaald werk gevonden. De deelnemers uit de interventiegroep hadden gemiddeld 23,9 weken gewerkt tegenover 9,2 weken in de controlegroep.
McGurk SR, Mueser KT, Xie H, Welsh J, Kaiser S, Drake RE, Becker DR, Bailey E, Fraser G, Wolfe R & McHugo GJ (2015). Cognitive Enhancement Treatment for People With Mental Illness Who Do Not Respond to Supported Employment: A Randomized Controlled Trial. American Journal of Psychiatry 172(9), 852-61.

Back To Top